Op vrijdag 11 maart mocht ik mee met een Surinaamse vriend van me. We gingen naar de dam van Nieuw-Amsterdam. Ik wist eerst niet waar we heen zouden gaan. Hij had me uitgenodigd om te gaan eten en daarom had ik en jurk aangetrokken, maar dit was niet echt verstandig. We gingen wel wat eten, maar niet in Paramaribo zelf. Om de dam stikte het van de muggen en ik had geen lange broek, langen mouwen of tropical bush mee, dus tegen het einde van de avond was ik helemaal lekgestoken. Gelukkig waaide het op de dam wat, waardoor het uiteindelijk eigenlijk niet zo erg was als het had kunnen zijn, maar toch ik heb meer dan honderd muggenbeten. Maar het was de moeite wel. Nieuw Amsterdam bij schemer donker is echt mooi. We zagen in de verte zelf dolfijnen zwemmen en je kon ze heel goed horen. Ze sprongen uit het water kon je horen, maar niet goed zien. Jammer genoeg was het te donker om het op foto te krijgen. Als het te donker werd keerden we terug naar Paramaribo. Op weg terug kwamen we een kermis tegen op de hoofdweg in Commewijne. We stopten om even te gaan kijken. De kermis ziet er hier helemaal anders uit dan bij ons. Er was eerts een traditionele Javaanse dans aan de gang, en daarna waren ze meer aan het spelen voor acrobatische clowns. Het was eerst wel mooi, maar daarna werd het wat saai. De kermis bestaat uit veel zelfgemaakte dingen, denk maar aan het blikken omwerpen, en ballonnen kapot prikken met pijltjes. Na een uurtje gingen we verder, terug naar Paramaribo. Oh ja wat ik die avond allemaal geproefd heb: typische Surinaamse pasteitjes, loempia's met kip en groeten, kip gepaneerd met een hete kerst en dan nog helemaal niet Surinaams: frietjes met mayo. (Mayo hier smaakt niet even lekker als bij ons, jammer dat ik geen mixer heb hier anders zou ik het zelf maken.) En ook proefde Parbo bier. Het is een voor ons tafelbiertje, niet te sterk en ook de smaak is gelukkig niet te bitter. Na 1 cup heb ik er wel genoeg van, want zo lekker vind ik het nu ook weer niet.
0 Comments
vrijdag mochten we leerlingen gaan interviewen en filmen op de E.T.S. school in Paramaribo. Het was echt fijn om met de leerlingen te spreken. Vele hebben hier mooie toekomst dromen, en ik hoop oprecht dat de leerlinge ze waar maken. Ik vindt het jammer dat niet elke leerling de volle kans krijgt om zich te ontwikkelen in de richting die ze zelf kiezen. Vele van de leerlingen zijn Drop-outs van andere scholen en hebben hier hun laatste kans. Ze worden vaak in een studierichting geplaatst waar ze niet voor kiezen, omdat er in de andere richting al te veel leerlingen zijn. Voor sommige van de leerlingen was dit wel goed. Want bepaalde leerlingen hadden niet gekozen voor de richting, maar vinden het heel erg fijn om in bv agro of metaal te zitten. Het komt ook voor dat leerlingen professioneel danser of zanger willen worden en dan moeten metaal volgen omdat de richting die zij willen doen niet bestaat. Het was een fijne en leerrijke dag. Op zaterdag zijn we met al onze huisgenoten naar overige geweest. Dit is een plaats waar je even kan rusten, zwemmen en wandelen. We hadden re echt een fijne dag. Slapen in een hangmat tussen de palmbomen en zwemmen in een rivier waar achter de tralie ook piranha's zwemmen. We gingen heel even het bos in, maar hier zoemde al snel een zwem muggen rond ons. Na nog geen minuut hadden we al meer dan tien steken bij. We besloten dan ook meteen om rechtsomkeer te maken. Na het zonnen kwam het leukste van de dag. Er waren enkele jongens aan het volleyballen op het terrein en ik mocht mee doen. We zouden eigenlijk bijna vertrekken, maar ik heb toch zeker nog een uurtje kunnen volleyballen. De jonge heren nodigden me ook uit om eens te gaan voetballen met hen in Paramaribo. Dit is voor volgende zaterdag. van 14 uur tot 20 uur niet anders doen dan dansen. Echt super leuk en vermoeiend. Maar ja als je wil leren dansen dan moet je er iets voor over hebben. Ik vind het belangrijk dat je als sportleerkracht toch zelf ook wat van de sporten kent die je geeft en dans is daar ook een onderdeel van.
Ik heb 6 verschillende dansstijlen gedaan op die dag. telkens 1:00-1:30 lang. We kregen hiphop, Zumba, dansen op hakken, afro en breakdance en new style hiphop (of zoiets). Sommige dansjes waren echt heel moeilijk om te kunnen volgen vooral omdat het snel ging en je niet alles goed kon zien, andere dansjes waren heel erg leuk en niet te moeilijk. Vooral afro vond ik fijn. Op maandag was er nog steeds geen schoolbus, maar dinsdag konden we eindelijk weer naar school. Terug mogen les geven en de leerlingen weer terug zien is echt fijn.
Ook al was het moeilijk om terug in het lesgeven te komen de eerste dag omdat ik niet goed wist wat ik nu juist moest geven. Het is wel gelukt, maar ik baal van mijn lessen die minder goed voorbereid zijn. Ook al krijg ik steeds een goed, en zijn de lessen in principe ook niet slecht, toch vind ik het zelf leuker als ik nog meer materiaal en zo kan meenemen. Ik zoek steeds naar mogelijkheden om mijn lessen interessant te maken, maar het is moeilijk als je niet veel materiaal hebt. Buiten afval en wat hier in huis ligt heb ik geen materiaal hier liggen die ik mee kan nemen. Thuis zou ik zakken vol didactisch materiaal kunnen meenemen, maar hier kan ik moeilijk alles gaan kopen. Het is roeien met de riemen die ik heb. Ik heb voor het derde jaar een spelletje gemaakt om hun les over wormbesmetring te herhalen. Maandag hebben ze hier een rep van. Ze werkten wel veel trager dan ik dacht, maar het was wel leuk om te doen. Voor deze les kreeg ik een zeer goed. De laatste les peanutbal die ik gaf, daar kreeg ik ook een zeer goed voor. Mijn fluitje gebruik in nu meer en ook mijn uitleg is al veel beter. De leerlingen begrijpen namelijk niet steeds wat ik zeg (daar is toch een taal barrière, ook al spreken ze hoofdzakelijk Nederlands.) Ook al baal ik er vaak van dat ik mijn lessen niet steeds 100% kan voorbereiden, toch ben ik blij dat ik het kan geven. Hier leer ik echt met beprekte middelen en tijd goede lessen te geven. Ik zal wel blij zijn als ik weer meer materiaal kan gebruiken voor mijn lessen, maar dit avontuur zal ik niet vergeten. Dinsdag nam ik nog kippenorganen mee naar de klas. Dit in plaats van zoals wij het zien met konijn. Het belangrijkste is dat de leerlingen weten wat organen zijn en ze al eens gezien hebben, ook al is het dan niet van een zoogdier. De leerkrachten hier nemen dit normaal niet mee naar de klas, maar ik dus wel. Het was grappig om de reactie van de leerlingen te zien. Leuk om eens iets nieuws voor hen te brengen. Verder hebben die kippenorganen me nog doen lachen deze week. Ik gaf er een deel een boots (onze straatkat). Hij sleepte het wat verder waardoor mijn huisgenoten begonnen schreeuwen. Ze zijn vies van die dingen. Ik legde het dan maar achter een hoekje, maar ik vind er niets vies aan. Net zo als ze geen dode kakkerlakken durven opnemen om in de vuilnisbak te werpen. Ja ze zeggen steeds wou, jij durft wel e, maar das toch normaal (of niet soms?). Ik ben blij dat ik als studie voor bio en LO heb gekozen. ik krijg er alleen complimentjes door. Wat ik al niet meer sportief of vies of raar vind, dat vinden anderen toch nog wat gek og heel sportief. Zo ren ik hier mss 5 km wat eigenlijk weinig is in vergelijking met wat ik in België loop. Of zumba en hiphop na elkaar. Zij vinden dat zwaar, maar eigenlijk is dat niet zo zwaar. Ja op school werden we gedrild en nu zit het er in. Bedankt aan alle lectoren Howest!! Bedankt dat ik hierheen mocht komen met zo een goede voorbereiding. Sinds maandag reiden de staatsbussen naar Saramacca niet meer. Ik hoor van de bevolking hier dat ze al 2 tot 5 maanden niet meer betaald worden.
Hierdoor raak ik niet op school. Maandag en Dinsdag werkte ik op kantoor, maar toen konden er wel nog leerkrachten en leerlingen uit Saramacca op de school raken, maar sinds woenssdag kunnen ook de plaatselijke bussen niet meer reiden, want de benzine voorziening is op. 25 februari 2016 is er een vrije dag in Suriname. Gisteren waren we uit. Gaan dansen in Tequilla echt tof. Na het werken kan het echt leuk zijn om even niet meer aan school te hoeven denken. Op donderdag was ik toch vroeg op. Ik ging als laatste slapen en was als eerste al terug op. Zo had ik nog wat rust om aan mijn lessen te werken. Om 16 uur vertrokken we met het hele huis en nog enkele andere studenten naar Braamspunt. Dit is de plaats waar de boten aanmeren die je over steken naar Commewijne. We bleven ongeveer een uurtje en een half op de boot. We zagen enkele dolfijnen. Mooi licht grijs en de wijfjes hadden een roze buik. Ze sprongen dan niet uit het water, maar we zagen wel hun kopjes en vinnen. Op de boot kregen we chipjes die in Paramaribo worden gemaakt. Zo had je rijstchips, kroepoek, bananenchips en aardappel chips. Ook was er heerlijke pompelmoes. Verder was er nog heerlijke sap en Surinaamse frisdrank. Rond 17:30 gingen we naar een plantage. Net van de boot gehuppeld zagen we tussen de mangrove bomen enkele krabben kruipen. Er glibberde net een slang weg en het water kwam rustig naar boven. et wemelde er van de muggen en als je je niet ingesmeerd had, dan werd je gewoon lek geprikt. Gelukkig had iemand nog wat tropikal bush mee, dan was ik toch een beetje beschermt. Op de plantage kregen we uitleg over de bomen die langs de weg stonden. Zo stonden er veel bomen waarvan de takken dienden om de slaven te slaan. Verder waren er kokosnoten en katoenbomen. Ook stond er een grote tractor, waarmee toeristen worden rondgeleid, maar dit hebben wij niet gedaan. We zagen ook een grote suiker kom, waar vroeger de suiker in geroerd werd. De gids vertelde ons dat als een slaaf de suiker liet aanbranden, hij in de pot werd gegooid en dus levend gekookt werd in de suiker. We mochten nog een landschildpad vastnemen en een kleine kaaiman. We kregen ook uitleg over de Indische koeien die er leefden. De plantage is heel groot en er leven dan ook enorm veel koeien. Verder worden er ook garnalen en gamba's gekweekt. Het is een van de grootste bedrijven van Suriname. Net voor we vertrokken kregen we wat oranje meloen en een kokosnoot. Echt heerlijk allemaal. Vooral omdat het zo vers is! In de boot geklommen en veilig op het water voeren we verder naar de volgende plantage (rust en hoop). Dit was een plantage waart meer Indische mensen leefden (de anderen kwamen oorspronkelijk uit Java). Op deze plantage zagen we veel papegaaien overvliegen. Dit kan je zien omdat ze steeds per twee vliegen en terug gaan naar het regenwoud s'avonds. We liepen langs een wandelpad (het enige pad) naar het huis waar we zouden eten. Veel honger had ik niet meer na al dat lekker fruit. Aangekomen bij het huisje kleedden we ons vlug om. Lange broek en truitje met lange mouwen tegen de muskieten die zo heerlijk rond ons zoemden. Na de roti (zelfgemaakt altijd beter dan gekocht) vertrokken we in lange boten de rivier op. Opweg naar een groot meer waar we de kaaimannen zouden spotten. Ik mocht voorin. Het was prachtig in het donker. Met de vuurvliegjes op de waterlelies en de sterren zo schitterend had ik ze nog nooit gezien. En zo veel dat er zichtbaar waren. Jammer dat ik dat niet op de foto kreeg. We hadden 3 kleine kaaimannen gevangen (1 per boot). hier trokken we dan heel veel foto's van, want ze zijn toch zo fotogeniek. Ze zijn trowens ook heel erg zacht. Gelukkig worpen we ze nadien terug in het water. Rond 21:30 keerden we met de boot terug. Pik donker was het al. Heerlijk als het water rustig is en je voorin in de boot zit. Om 23 uur zat ik in mijn bed en om 5uur moest ik er al weer uit om naar school te vertrekken op vrijdag. Want hier doen ze niet aan brugdagen. Al enkele dage is het nu heel veel aan het regenen. De straten staan hier en daar volledig onder water. Gelukkig is het hier warm en is regen niet zo erg als die koude regen bij ons in België. Door de regen kon ik eindelijk mijn les dans geven. Omdat ik enkel alternatieve lessen mag geven als het regent, kom ik nu mijn onderwerp zelf kiezen. Ook al is het klaslokaal klein om met 22 kinderen in te dansen, toch is het gelukt. De leerlingen hebben allemaal mee gedanst en konden nadien het dansje. Op maandag 22 februari moesten we gaan presenteren op VVOB. Laurens en ik waren om 9:30 al aan het kantoor, maar de presentatie begonnen maar om 10 uur.
We waren helemaal klaar om de presentatie te geven. We moesten nog eens onszelf voorstellen. Ook moesten we aan alle mensen van VVOB en enkele mensen van departement onderwijs voorstellen wat we gaan doen. Hoe we onze handleidng gaan opstellen en hoe we het willen aanpakken. Ze waren heel erg blij met de presentatie en ik zie het ook helemaal zitten. Ik hoop dat we een hele goed handleiding kunnen opstellen, zodat het in elke LBO school van Suriname kan gebruikt worden. Donderdag gaf ik mijn beste les LO. De directeur kwam me beoordelen en het ging echt goed. Ik stond juist, gebruikte mijn filmpjes, had gezag, ... . Ik ben echt super blij!!! Al mijn lessen bio kreeg ik een goed, al mijn lessen van LO kreeg ik een goed en donderdag een zeer goed. Ik ben echt zo blij met deze stage. Ik heb leuke collega's, lieve leerlingen die toch wel nu en dan eens druk doen (wat niet erg is) en het weer is prachtig. Iedere dag loop ik met een brede lach over het schoolterrein. Nog geen enkele dag ging ik met tegenzin naar de school. Alleen de vroege uren zijn moeilijk, maar je went er wel aan. Ik ben blij dat ik mijn voorbereidingen mag schrijven i.p.v. uittypen, zo hoef ik niet steeds alles dubbel te doen, en kan ik toch nog optijd gaan slapen. Het is hier ook heel moeilijk om mij te concentreren. Alle voorbereidingen duren langer om te maken omdat iedereen dingen vraagt terwijl ik aan het werken ben. Maar op mijn kamer is er niet genoeg plaats om te werken. Wel zit ik elke avond nog te werken op mijn bed onder de klamboe. In het weekend probeer ik buiten het werken ook nog het land te zien. Ook probeer ik zoveel mogelijk mensen te leren kennen. Moesten het kunnen zou ik wel meer naar Suriname willen komen. Ik wil eigenlijk nog vrienden maken onder de lokale bevolking, maar dit ligt moeilijker, omdat je hier vaak meer stagiaires ontmoet dan lokalen waar je tegen kan spreken. (Niet echt zo, maar lijkt wel zo.) Gisteren zijn we even uit geweest naar het vat en naar de tequila. Het vat, daar moet je gewoon heen voor de cocktails (iedere week 1 in de aanbieding). Ik ben niet iemand die veel drinkt (1 alcoholisch drankjes is genoeg).Op deze manier zorg ik ook ervoor dat de anderen veilig thuis komen. Leren dansen kan je hier zeker. Enkele van de lokale jongens kunnen heel goed dansen en ze vinden het het leuk om je enkele passen te leren. Ik doe mijn best om de passen te onthouden. Verder zijn er regelmatig dance battles op de dansvloer, welke heel leuk zijn om naar te kijken. wel moet ik erbij vertellen dat de dansvloer hier pas vanaf 2 uur vol is en dan pas het feestje echt begint. Niet enkel het weer is hier heel wisselvallig, op dit moment is het op stage soms moeilijk.
Dan bereid je een les voor en moet je hem niet geven, of je moest eerst geen les geven en dan plots wel. Ik probeer steeds voorbereid te zijn op verandering, gelukkig, want vandaag moest ik normaal 2 keer repetitie geven, maar 1 klas kreeg de repetitie tijdens een andere les, waardoor ik les moest geven. Gelukkig had ik deze les al voorbereid, natuurlijk niet 100% maar ik had wel mijn materiaal mee en kon de les geven. Ik was liever wat meer voorbereid, maar hier is het zo moeilijk, je moet altijd inspelen op de situatie. Zo moet ik voor lichamelijke opvoeding altijd 2 lessen voorzien, 1 voor zonnig weer buiten en 1 voor in een klaslokaal. Ik ben blij dat ik nu niet al mijn lesvoorbereidingen moet uittypen, maar mag schrijven, zo moet ik niet steeds alles dubbel doen. Over het weer gesproken, gisteren stonden bepaalde straten 20 cm onder water. Even schoenen uit en op blote voeten op de fiets. Heel grappig om te zien, maar wel leuk. Een dagje vrijaf. We hebben over de langste kabelbaan van Suriname gegleden. Wat een uitzicht. Verder konden we zwemmen in de kreek en rusten in de hangmaten. De dag begon al goed. 1 km voor we bij de school aankwamen hadden we al een lekke band. Gelukkig was het enkel de binnenband die stuk was, waardoor we op een traag tempo konden verder rijden. Omdat vandaag de de laatste dag voor het weekend van valentijn was, vierden ze dit ook op school. Elke les duurde maar 30 minuten ipv 40. De leerlingen hadden wel nog een even lange pauze, maar om 11:30 waren de lessen al om. Daarna hadden ze een activiteit. Enkele leerlingen hadden volleybalploegen gemaakt. Nu speelden deze ploegen tornooien tegen elkaar. Heel de school volgde de tornooien. tussen de eerste kwalificaties en halve finale was er een pauze, waarin ze rozen uitdeelden aan de leerkrachten en leerlingen die van iemand een roos kregen. Ook tussen de halve finale en de finale was er een rozenronde. Helemaal op het laatste mocht de winnende ploeg spelen tegen de leerkrachten. Ik mocht meespelen in het leerkrachtenteam. We waren verloren, maar je we hadden nog maar een keer gespeeld. Daarna was er muziek, maar niemand danste. Sommige ploegen hadden de leerkrachten uitgedaagd, waardoor wij ook nog 3 keer konden spelen. Om 12:30 was de school om. Dus we konden een uurtje vroeger naar huis. Vandaag zou ik de lessen biologie en lichamelijke opvoeding gaan observeren. Er was echter 1 probleem. Toen ik bij de directeur binnenstapte, vertelde ze mij dat mevrouw Kaledien ziek was. De leerlingen zouden dus geen les hebben. Ook lichamelijke opvoeding ging niet door. Het regende en het veld stond onder water. Omdat de sporthal bezet is deze maand, wordt LO vervangen door activiteiten binnen. Vandaag zou ze de leerlingen doen tekenen, maar andere dagen doen ze in de klas ook actieve activiteiten.
De directie vroeg mij of ik het zag zitten om de lessen over te nemen. Ik zij dat ik zou proberen in hoeverre ik het kon voorbereiden op zo een korte tijd. Voor elk uur had ik 40 lesminuten de tijd en het is me gelukt. Ik moest aan twee klassen dezelfde les geven, dus dit was een voordeel. Het ging over organen en ik ken hier al veel over. Voor de 3de klas moest ik uitleg geven over Zika en Chikunguiya. Dit was een moeilijker onderdeel, maar uiteindelijk had ik de tekst en moest ik maar een paar dingen opzoeken. Ik kreeg 3 keer een goede beoordeling, de meeste tips gingen over mijn voorbereiding, maar dat is normaal als je niet veel kan voorbereiden. Ik ben echt blij hiermee. Op zaterdag ging ik samen met Sam en Ester en hun huisgenoten naar het zwembad. We vertrokken om 10:30 en bleven er heel de dag. We konden er heerlijke Smoothies drinken, die met vers fruit gemaakt werden. Vandaag was ik al om 8 uur wakker. Ik ging naar de zondagmarkt en kocht er heel veel tropische vruchten. Om 10 uur ging ik samen met Laurens, Sam en Ester nog eens naar de zondagsmarkt. Na het eten gingen we kijken naar het Chineese nieuwjaar, maar het belangrijkste hadden we al gemist. We zagen er nog een beurs met allemaal Chineese producten en enkele optredens van Surinaamse artiesten. Heel erg mooie muziek. Toen mijn kotgenoten en ik terug vertrokken gingen we de verkeerde straat in. Plots hoorde ik Een van hen roepen. De rugtas in in het mandje voorin op de fiets lag, was gestolen door twee jongen mannen op een brommer. We gingen er met twee op onze fiets achter aan. Een taxichauffeur had ons gezien en ging achter de twee aan. Gelukkig kon hij ze vatten en kregen we onze tas terug. Een les geleerd: leg je tas niet in een fietsmandje!!! Ik toonde deze avond de andere nog hoe je de tropische vruchten moest eten en ik heb de pitten bewaard. (Ik had namelijk deze ochtend alle uitleg gekregen over de vruchten --> zie onderdeel eten) Ik zou graag de pitten laten groeien op te zien hoe ze groeien en hoe de planten er uit zien. (hier op het terras) Donderdag was een gewone dag. 's morgens toen we op de bus aan het wachten waren, konden we een mooie mot fotograferen. We gingen naar school en daar observeerden we een hele dag. Toen we terug thuis merkte Laurens dat hij zijn sleutel kwijt was. Dit zou hem 75 euro kosten. Alle sloten en sleutels moeten vervangen worden, omdat de kans groot is dat ze de sleutel gestolen hebben. (We hadden overal gezocht.) Het is dus heel erg belangrijk dat je je sleutels op een veilige plaats bewaart. Ik maakten nog wat werk af en dan was de dag al om. Rond 9 uur ging ik slapen, we moeten namelijk steeds weer om 5 uur op. Vrijdag was het interessanter. Het was dan namelijk ouderdag op de school. Toen we om 7:30 met de bus aankwamen, zagen we geen kinderen maar ouders op de school. Laurens en ik hadden een interview opgesteld die we zouden kunnen afleggen met de ouders. Met toestemming van de directeur begonnen we er aan. De ouderdag duurde maar tot 10 uur. We hebben slechts 6 interviews kunnen afnemen, maar we kregen wel interessante info mee. Vooral vaders vertelden veel over hun kinderen. Ze hoorden we dat sommige leerlingen niet zo graag naar school kwamen, maar dan wel heel erg met kunst of sport bezig zijn. Hier willen we dan ook iets mee doen als we de studie-uurtjes gaan invullen. De ouders proberen heel erg hun kinderen te motiveren, maar soms helpt zelf dat niet om hun kind op school te krijgen. Sommige kinderen vinden het niet belangrijk om naar school te gaan. Ze vervelen zich op school of vinden wat zij leuk vinden niet op school terug. Andere kinderen komen heel graag naar school. Ze komen omdat een diploma halen hier heel belangrijk is. Vooral voor meisjes is een diploma belangrijk. Enkelen vinden de les leuk en komen uit zichzelf naar school. Na de interviews gingen we met het busje terug. Om 13 uur kwamen we aan in Paramaribo. Na het Skypen met het thuisfront en het afwerken van wat werk voor school. Samen met oom maakten we nog gember siroop. De schilletjes (2 handen vol) van gewassen gember komen in een halve kom water samen met een halve kilo suiker en citroen zuur. Dit wordt een uurtje gekookt op een zacht vuurtje en daarna worden er kruidnagels en peperbollen in gedaan. Na een nachtje trekken, dan haal je het goedje door een zeef en pres je de schilletjes uit. Het sap doe je in een fles en de kruidnagels en peperbollen haal je van tussen de gember en doe je bij de siroop. nadien keken we nog 2 films, waarna we gingen slapen. Om 4 u lag ik al wakker, slapen kon ik niet meer. Om 5 uur moet ik van onder mijn klamboe komen. De de druppels vertrokken we met de fiets naar de Dominestraat. Tegen 6:15 u moesten we bij de bushalte zijn en om 6:30 u vertrok de leerkrachten bus. De bus croste door de regen over de doorweekte straat. Het duurde een uurtje voor we aankwamen op de school. Aangekomen op school gingen we naar mevrouw de directeur, zij wees ons een lokaal waar wij de leerlingen konden gaan observeren. Vier lesuurtjes bleven we in dat lokaal. De leerlingen weren heel druk. Ze hebben geen pauze tussen door, maar mogen wel tijdens de les de klas verlaten om naar het toilet te gaan. De leerlingen hebben een vaste klas, hierdoor moeten de leerkrachten steeds verplaatsen. Tijdens deze verplaatsing zitten ze alleen in de klas. De pubers doen mij denken aan de actieve klassen bij ons. Sommige leerlingen werken mee en andere werken tegen. Om 10:10 hebben de leerlingen pauze. Dak kunnen ze om eten gaan in een van de drie eethuisjes bij de oprit van de school. Voor SRD 5 kregen we een grote portie nasi goreng. Het was heerlijk met pikante stukjes in. na deze pauze gingen we observeren in de praktijkklas. De 5 dames hadden net hun kookopdracht afgewerkt en gingen eten. Ze moesten net als STW bij ons leren de tafel dekken en nadien afwassen. Wij kregen een bordje te proeven van wat ze gemaakt hadden. Het was heel erg lekker. Ze hadden kokosrijst met garnalen, komkommer, tomaat en banaan gemaakt. (zie foto bij onderdeel voeding.) Verder observeerden we de les bio en na deze les kon ik mijn stage uren bespreken met mevrouw Kaledien. Volgende week begin ik met de observatie (voor school) en de week daarna mag ik al voor de klas staan. Om 13u10 was de schooldag voorbij. Terug een uurtje met de bus en dan opzoek naar onze fietsen. We werden namelijk in een andere straat afgedropt en dan waren we nog enkele straten verkeerd gelopen, maar uiteindelijk vonden we een marktje en daarna onze fiets. ik kocht mango's voor vijf betaal je slechts SRD 5 (= net geen euro). Toen ik vertrok met de fiets begon het te stortregenen. Ik had gelukkig een regenjas en broek gekocht, want deze kon ik nu wel gebruiken. Doorweekt kwam ik aan bij het huisje, waar ik me meteen omklede en installeerde om alles te noteren. Ik denk dat ik vandaag maar eens vroeg ga slapen, want ik ben zo moe. Goede nacht! Eerste dag op kantoor.we moesten om 7 uur op, al was ik om 6:30 uur al wakker. Na het douchen en aankleden vertrokken we naar de bakkerij. Hier haalden Laurens en ik ons ontbijt. Na het weg te stoppen vertrokken we naar kantoor. Gelukkig dat we om 7:30 al vertrokken waren want we kwamen pas om 9 uur aan bij het kantoor (dit omdat we vaak stopten om even de kaart te bekijken). Aangekomen aten we snel wat en gingen we naar binnen. Hier ontmoetten we de mensen van VVOB. Allemaal heel vriendelijk. In de vergaderzaal kregen we van iedereen te horen wat hun functie en naam was, waarna we uitleg kregen over het onderwijs in Suriname en onze opdracht. Daarna kregen we ook nog tips, regels en weetjes over Paramaribo. Ik zie het echt zitten om aan de opdracht te beginnen. Morgen moeten we om 8 uur klaar staan en dan komen ze ons oppikken aan ons huisje om dan naar de school te gaan. Verder kregen we nog uitleg over de bibliotheek (met vooral boeken over onderwijs.) Na het kantoorgesprekOm 12 uur waren we vrij. We gingen nog even geld wisselen bij een cambio (daar zag ik voor het eerst hier een rat in de vuilnisbakken!) Na het geld wisselen kochten we een sim en nog wat eten (heerlijke mango's, bananen en gele passievruchten). Nu moesten we nog de volledige weg terug fietsen. (We gingen langs Indische tempel). Na al die hobbelige fietspaden en drukke wegen te hebben afgereden, kwamen we aan bij het huisje. Daarna had ik even tijd om te werken aan de website. Rond 6 uur kwam Oom Ivan (vriend van de huisbaas) ons halen. Hij toonde ons de rijke-buurt van Paramaribo, de buurten waar we beter niet kwamen en de beste eethuisje. Hij vertelde ons verhalen over zijn tijd bij de politie en heel veel over Paramaribo en de inwoners. Ik weet steeds meer van deze stad. Ik kan jammer genoeg niet alles op internet plaatsen, daarvoor moet je dan eens naar mijn verhaal komen luisteren als ik terug ben. We stopten op verschillende plaatsen. Aan de Suriname rivier kwamen we een plaats tegen waar allemaal dode kleine visjes lagen. Deze waren hier achtergelaten door vissers. Ik dacht dat de meeuwen de visjes en garnalen meteen zouden eten, maar dit deden ze niet. Oom vertelde ons dat ze liever verse vis vangen. Bij de derde stop werd het plots heel erg bewolkt. Na 5 minuten begon het te stortregenen. Dit duurde ongeveer 5 à 10 minuten en dan was het weer over. Het water komt zo plots en het is heel hevig, maar het gaat heel snel weer over. Gelukkig regent het hier vooral 's avonds en 's morgens, dan hebben we voor de rest van de dag mooi weer. Je zou bijna denken dat het nu de kleine regentijd is. Om 8:30u waren we terug. tijd voor de blog en dan naar bed. ZondagNa wat meer aangepast te zijn aan de temperatuur en de tijd, voel ik me steeds beter. Ja, eerst miste ik thuis, maar nu vind ik het hier echt wel goed. Het is hier mooi en de mensen zijn erg aangenaam.
Zondag hebben we even de omgeving gaan verkennen. We waren rond 8 uur (lokale tijd) uit de veren. Na een ochtend wandeling en wat winkelen kregen we van één van de huisgenoten te horen dat je in een hotel op zondag gratis zou kunnen gaan zwemmen. De twee Nederlandse meisjes en ik gingen op pad om het Tosca hotel te gaan zoeken. Na 15 minuten wandelen kwamen we aan bij het hotel. We gingen er naar binnen en hoorden dat het betalend was. Maar dit hield ons niet tegen, pas toen we de prijs hoorden (65 SRD = 13 euro) wandelden we terug naar buiten. Het was een prachtig hotel, maar ja zwemmen hoefje er niet te doen als stagiaire. Gelukkig dat we er niet gebleven waren, want toen we verder gingen kwamen we de Palmentuin, het Witte huis en de waterkant tegen. Een hele mooie buurt. Na toch 2 à 3 uurtjes te hebben rondgewandeld keerden we terug naar ons huisje. Op weg naar het huisje kregen we nog 3 kokosnoten welke we natuurlijk meteen kraakten toen we aankwamen in het huisje. Oom hiep ons een beetje. Nadat Laurens en ik voor de tweede maal om onze fiets gingen kregen we hem mee. Thuis aangekomen wachtte Sharif onze huisbaas ons al op. We gingen in gesprek en kregen veel interessante dingen te horen. Het ging vooral over de buurt, Suriname en zijn leven. rond 9 uur was ik dood op. Na het douchen ging ik meteen mijn klamboe onder en viel ik in slaap. (Jet-lag) We werden deze morgen om 8u opgepikt door de chauffeur van VVOB.. Toen we ook de VVOB stage begeleiders hadden opgepikt, konden we naar Saramacca reiden. We vertrokken. Eerst door de stad, daarna langs weiden (met koeien en geiten), langs het woud en daar voorbij. Het was ongeveer 1:30 uur reiden naar de school. Toen we aankwamen was het mooi om te zien hoe de leerlingen les kregen in lokalen waar de wind gewoon doorheen kon. Allen hadden ze een uniform aan, behalve de leerkrachten. We werden voorgesteld aan de directeur en aan alle leerkrachten. Mevrouw de directeur gaf ons veel uitleg, ik heb niet alles onthouden, maar ik heb wel veel genoteerd. We kregen een rondleiding op de school. Er zijn ongeveer 7 klassen van de LBO school en 4 praktijklokalen. Verder is er nog een groot sportveld. Ik had graag wat foto's geplaatst, maar het internet is vandaag heel traag. Ik plaats de foto's er zeker nog op, wanneer het terug wat vlotter gaat. Verder heb ik vooral alles voor de stage proberen in orde te krijgen. Morgen moeten we al terug. Om 5 uur op staan en om 6:15 op de bus naar naar de school. Rond 7:20 uur komen we dan aan. Gisteren vertrokken we vanuit Amsterdam naar Paramaribo. Om 3 moest ik al uit mijn heerlijk warme bed, om door de stromende regen naar Stokholm te reiden. We hadden in principe iets later kunnen vertrekken want de vlucht vertrok maar om 11u30, en wij waren al op de luchthaven om 7 uur. Maar het zorgde voor minder stress. Op de luchthaven in Amsterdam hadden we toch 1 uur nodig voor we langs de douanen en zo heen waren. Eenmaal langs alle controle, hadden we nog 1:30u voor we normaal gezien op het vliegtuig zouden kunnen stappen. Maar het mocht niet wezen, we hadden vertraging. We vertrokken pas om 12:30u. Na een 10 uren vlucht kwamen we aan in Paramaribo. Het was er warm. vooral met die lange broek en zwarte trui. We stapten naar de plaats waar we onze koffers zouden kunnen halen. Voor we binnen mochten, moest iedereen zijn visum laten zien. We hebben er net geen 2 uren in de rij staan aanschuiven. onze chauffeur vertelde dat hij bijna zonder ons was vertrokken. Andere verwachtingenNee niet zoals verwacht. Het lijkt hier precies op Italië. Momenteel heb ik het toch moeilijk. Gisteren avond begon het. De lucht rook verbrand en het was bewolkt. Zo had ik Paramaribo me niet voorgesteld. Blijkbaar moet er ergens een bosbrand gewoed hebben.
Ik voelde me moe en vuil en had eigenlijk gewoon zin in een douche en bed. Maar we moesten nog eers in de winkel op zeep, de huisregels bespreken, alles uitpakken en de klamboe's ophangen (wat niet zo simpel was, hij hangt, maar hoe (zie foto ;) ).. Eindeleijk slapen. (vergeet niet te smeren tegen de muggen.) Het komt nu wel heel dicht bij. Zaterdag is het zo ver. Dan moet ik om 3 uur opstaan op op tijd in Stockholm (Amsterdam) te zijn. Het is een rit van bijna 4 uur en we moeten er ongeveer 2 uur voordien zijn om ons aan te melden. Mijn Bagage staat al klaar. Enkel de laatste dingen zoals laptop en gsm en zo moeten er nog in. Ook mijn kledij ligt al klaar. Nu nog wachten te het zover is. Om toch alles mee te hebben heb ik nog een lijstje gemaakt via de site koffers-pakken.nl (echt handig.) Om volledig in orde te zijn voor school, heb ik me online laten registreren bij travellers Online (zo weet de overheid ook dat ik in Suriname verblijf voor drie maanden, indien er iets zou veranderen aan de veiligheidssituatie in het land.) Alsof dit avontuur nog niet spannend genoeg is, nu komt ook nog de Zika-mug op het idee om eventjes een invasie te plegen over Zuid-Amerika. Gelukkig dat ik niet zwanger ben, anders mocht ik nu niet vertrekken. Wel zal ik mij extra insmeren tegen de muggen, zodat ik niet ziek word tijdens de reis.
--> Best is preventie van muggenbeten. Omdat je voor je vertrek altijd moet lezen of de situatie in het land waar je heen gaat veilig is, heb ik dit ook gedaan. Behalve de Zika-mug is de situatie er nog het zelfde als in september, wat wil zeggen, dat ik mag vertrekken. (Verder heb ik mij ook aangemeld bij Het komt steeds dichter bij. Ik had gezien dat ik nog geen fiets had gehuurd, dus keek ik even rond. Als ik de huur van een fiets vergeleek met de aankoop van een tweede hands fiets, dan moest ik niet lang twijfelen. Het werd een tweedehands-fiets. Deze heb ik overgekocht van een Stagiaire die nu nog in Paramaribo is, maar een week na mij aankomst vertrekt. 75 euro kost deze mij, en nadien kan ik hem misschien nog verkopen. (Als je zelf nog een fiets zoekt, ga dan even naar de Facebook site: SuforYou, daar kan je contact leggen met vele stagiairs die in Paramribo verbleven hebben of nog steeds verblijven. Als laatste voorbereidingen moest ik ook nog de maandhuur van mijn kamer (welke ik al gereserveerd had) betalen. Bij deze is dit dan ook gebeurd. Ja het word kamer 4 of 5. Met airco voor het geval het niet te houden zou zijn van de warmte. Alhoewel ik er eigenlijk geen voorstander ben, maar ze hebben mij aangeraden om er toch een te nemen. Dit kost mij 25 euro per maand meer, dus ik hoop hem niet nodig te hebben en het dan ook niet te hoeven betalen. (Wat niet echt waarschijnlijk is, maar je kan maar hopen. :p ) Via Facebook konden we ook al enkele foto's zien van het verblijf. Het ziet er echt goed uit. Ik ben blij dat ik dit huisje heb gekozen. Mijn eerste opdracht kreeg ik al. De directeur van de school (HJ De Vries) vroeg mij oom een activiteit in elkaar te stoppen voor 12 februari. Zij vieren dan valentijn en de leerlingen hebben dan een extra lange middagpauze. Mijn eerste voorstel was om een dansje te doen met de leerlingen. Maar dit zou na een tijdje saai worden vertelde de Directeur mij. Zij had gekozen voor mijn tweede voorstel, om een liefdes verhaal voor te lezen, begeleid met een toneelstuk. Het duurde toch even voor ik een goed oud liefdesverhaal gevonden had die lang genoeg duurt om toch minstens 20 minuten te vullen. Na het volledig over te tikken van het boek (in eigen woorden) kon ik het doorsturen. Daarna maakte ik er een toneelversie van. Voor mensen die geïnteresseerd zijn, het verhaal staat hieronder en de toneelversie kan je Downloaden. Het boek is meestal wel te vinden in de bibliotheek. (Aeneas en Dido, Ed Franck. Vanaf 12 jaar, 69 p., 1996.)
Vrijdag 27 november begon het voorbereidingsweekend van VVBO.
Toen ik toekwam in het motel in Antwerpen kreeg ik meteen een opdracht. Alle studenten moesten 5 dingen uit hun bagage nemen om hiermee verder te gaan dit weekend. De rest van de bagage kreeg je niet meer terug tot zaterdag avond. (Ik koos mijn tandenborstel en tandpasta, een onderbroek, T-shirt en een handdoek.) We kregen wel een balpen en cursusblok om te kunnen noteren. Daarna begon de lezing over interculturaliteit. Het ging over vluchtelingen en de manier van communiceren. Ook hadden ze het over acculturalisatie en accimilatie. Daarnaast kregen we uitleg over de 4 manieren waarmee iemand zich kan aansluiten in de maatschappij. 1. Assimilatie (Je breekt met de eigen cultuur en je neemt de nieuwe cultuur volledig over.) 2. Evenwicht (Zowel een deel van de nieuwe als van de oude cultuur aannemen en behouden.) 3. Segmentatie (Heel erg teruggrijpen op de eigen gemeenschap. Weinig voeling hebben met de nieuwe cultuur en heel weinig van overnemen.) 4. Marginalisatie (Ze hebben geen of weinig contact met eigen cultuur. In de eigen cultuur hadden de migranten een hoge functie en veel aanzien. Wanneer ze naar een nieuw land gaan verliezen ze echter dit aanzien, omdat deze geen aanknopingspunten heeft in de nieuwe cultuur.) Verder ging het tijdens de lezing over interculturele communicatie en het ontstaan van misverstanden. Ook het over bepaalde gebruiken, die zowel beleeft als onbeleefd kunnen zijn (bv boeren en je neus snuiten). Na de uitleg kwamen er ook 3 mensen spreken, die naar België verhuist waren om verschillende redenen. We kregen de kans om aan hen vragen te stellen, wat ik dan ook deed. Na de korte pauze kregen we specifieke info per stage land en project. Bij ons ging het dus over Suriname en over de Lagere beroepsscholen. Het ging over de functie van een leerkracht daar en wat van ons verwacht wordt. Een leerkracht Lager Beroepsonderwijs kan je daar namelijk worden vanaf dat je afgestudeerd bent aan een secundaire school. Ook kan je er leerkracht worden met een Universitair diploma, maar dan heb je geen specifieke leraren opleiding moeten doen. Dit wil dus zeggen dat er vele leerkrachten zijn die niet goed weten hoe ze de leerlingen moeten motiveren en iets aanleren. Ook verdienen leerkrachten er niet veel, waardoor ze bij de lagere klassen worden gerekend. Verder kregen we nog wat praktische info en ging Els na of we alle documenten al ingediend hadden. Ze vroeg naar de vaccinaties en ons vliegticket. Ik was al met het meeste in orde. (Alles wat ze vroeg stond ook al in de vertrekkersgids van VVOB). Rond 6 uur gingen we eten en om 7 uur begonnen we aan een spel. Dit spel heet kwinkslag. Het lijkt wat op manillen, maar je moet het spelen zonder iets te zeggen. Iedereen kreeg een blad met de spelregels voor zijn neus. Wanneer je deze gelezen had mocht je een testspelletje doen, daarna was het voor punten. Wie het meeste slagen had gehaald, was gewonnen en mocht een tafel naar voor opschuiven, wie verloren was een tafel naar onder. Wanneer we toen begonnen aan een spel aan de nieuwe tafel, bleek al snel dat iedereen andere spelregels gekregen had. (Ik had het spel al gespeeld, dus was het echt grappig, maar anderen konden zich er echt in opjagen dat er niet gespeeld werd volgens hun regels.) Niet iedereen had het meteen op dat de spelregels veranderd waren. Na het spel 5 keer 5 minuten te spelen gingen we in een kring zitten om alles even te bespreken. We moesten vertellen wat we voelden, wat we dachten en wat we hadden gedaan. (bv. frustratie, onbegrip, spelregels aannemen, andere regels opdringen, denken dat de andere vals speelt, enz.) Rond 21 uur was het gedaan, waarna we nog naar de bar konden om even bij te praten of gewoon konden gaan slapen. 's Morgens moesten we om 8:15 uur aan tafel zitten voor ons ontbijt. Onze kamers moesten we dan ook leegmaken en tegen 9 uur begon de eerste sessie van die dag. Deze ging over gelijke kansen in het onderwijs. De tweede sessie ging over het maken van foto's en filmpjes. Het belangrijkste hierbij was, dat je niet zomaar foto's mag nemen van iemand. Vraag eerst of ze dit wel willen. Want ook zij hebben privacy, die ja kan schenden. Verder moet je ook weten dat de beelden die je maakt, geen stereotypes bevestigen. Zorg dat de hoeveelheid foto's die je op je blog plaatst over een onderwerp overeen komen met de wat je allemaal doet. Plaats beter geen 100 foto's over een uitstap, terwijl je meer bezig bent op een school dan dat je op uitstap bent. Dit geeft namelijk een volledig verkeerd beeld over wat je allemaal doet op je stage. Zorg ook dat je op de foto's die je verspreid een beetje deftig staat. Zorg er vooral voor dat je foto's een realistisch beeld geven en mensen prikkelen om ook verder te denken dan stereotypen. Voor de middag hadden we nog een korte sessie over het maken van filmpjes. We kregen tips over hoe we onze filmpjes professioneler kunnen maken. (bv. Persoon niet centreren, maar naar een bepaalde kant plaatsen; je camera steeds stabiliseren; Zorgen voor een goede belichting, shots nemen die je kan gebruiken als tussenstukjes; steeds 10 seconden filmen ook al heb je laar 3 seconden nodig en nog veel meer.) Daarna kregen we nog uitleg over de draagvlak verbredende activiteiten die we kunnen doen. (Filmpjes en reportage's maken, artikels verspreiden, klassen in contact brengen met elkaar, een benefiet avond organiseren, enz.) Wij konden gaan kijken wat de studenten en leerkrachten van vorig jaar hadden verwezenlijkt, om zo zelf ideeën op te doen. Als laatste kregen we informatie van een studente die vorig jaar zelf in Suriname geweest was. Zij gaf ons heel veel tips en info over zowel de stage als het verblijf in Paramaribo zelf. om 16u30 was de vorming voorbij. Vandaag ben ik naar de voorbereidingsdag van UCOS geweest. Hier hadden we een voorbereiding voor het zuiden.
Ik heb er echter niet Super veel bijgeleerd. Vooral mensen leren kennen. Ik had al eens een voorbereidingsdag gevolgd te Brussel in februari van dit jaar. Deze die ik vandaag gevolgd had, bevatte de zelfde foto's en vragen, waardoor ik al alle antwoorden kende. Nu het was een andere lesgever, dus we kregen nog enkele weetjes die wel interessant waren. |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |