Op maandag was er nog steeds geen schoolbus, maar dinsdag konden we eindelijk weer naar school. Terug mogen les geven en de leerlingen weer terug zien is echt fijn.
Ook al was het moeilijk om terug in het lesgeven te komen de eerste dag omdat ik niet goed wist wat ik nu juist moest geven. Het is wel gelukt, maar ik baal van mijn lessen die minder goed voorbereid zijn. Ook al krijg ik steeds een goed, en zijn de lessen in principe ook niet slecht, toch vind ik het zelf leuker als ik nog meer materiaal en zo kan meenemen. Ik zoek steeds naar mogelijkheden om mijn lessen interessant te maken, maar het is moeilijk als je niet veel materiaal hebt. Buiten afval en wat hier in huis ligt heb ik geen materiaal hier liggen die ik mee kan nemen. Thuis zou ik zakken vol didactisch materiaal kunnen meenemen, maar hier kan ik moeilijk alles gaan kopen. Het is roeien met de riemen die ik heb. Ik heb voor het derde jaar een spelletje gemaakt om hun les over wormbesmetring te herhalen. Maandag hebben ze hier een rep van. Ze werkten wel veel trager dan ik dacht, maar het was wel leuk om te doen. Voor deze les kreeg ik een zeer goed. De laatste les peanutbal die ik gaf, daar kreeg ik ook een zeer goed voor. Mijn fluitje gebruik in nu meer en ook mijn uitleg is al veel beter. De leerlingen begrijpen namelijk niet steeds wat ik zeg (daar is toch een taal barrière, ook al spreken ze hoofdzakelijk Nederlands.) Ook al baal ik er vaak van dat ik mijn lessen niet steeds 100% kan voorbereiden, toch ben ik blij dat ik het kan geven. Hier leer ik echt met beprekte middelen en tijd goede lessen te geven. Ik zal wel blij zijn als ik weer meer materiaal kan gebruiken voor mijn lessen, maar dit avontuur zal ik niet vergeten. Dinsdag nam ik nog kippenorganen mee naar de klas. Dit in plaats van zoals wij het zien met konijn. Het belangrijkste is dat de leerlingen weten wat organen zijn en ze al eens gezien hebben, ook al is het dan niet van een zoogdier. De leerkrachten hier nemen dit normaal niet mee naar de klas, maar ik dus wel. Het was grappig om de reactie van de leerlingen te zien. Leuk om eens iets nieuws voor hen te brengen. Verder hebben die kippenorganen me nog doen lachen deze week. Ik gaf er een deel een boots (onze straatkat). Hij sleepte het wat verder waardoor mijn huisgenoten begonnen schreeuwen. Ze zijn vies van die dingen. Ik legde het dan maar achter een hoekje, maar ik vind er niets vies aan. Net zo als ze geen dode kakkerlakken durven opnemen om in de vuilnisbak te werpen. Ja ze zeggen steeds wou, jij durft wel e, maar das toch normaal (of niet soms?). Ik ben blij dat ik als studie voor bio en LO heb gekozen. ik krijg er alleen complimentjes door. Wat ik al niet meer sportief of vies of raar vind, dat vinden anderen toch nog wat gek og heel sportief. Zo ren ik hier mss 5 km wat eigenlijk weinig is in vergelijking met wat ik in België loop. Of zumba en hiphop na elkaar. Zij vinden dat zwaar, maar eigenlijk is dat niet zo zwaar. Ja op school werden we gedrild en nu zit het er in. Bedankt aan alle lectoren Howest!! Bedankt dat ik hierheen mocht komen met zo een goede voorbereiding.
0 Comments
Leave a Reply. |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |