Mss het vervelendste aan de stage is realiseren dat je eigenlijk veel beter kon, moest je meer gewerkt hebben. Ik heb goede resultaten, maar eigenlijk ben ik niet blij van mijn lessen. Bijna elke les kreeg ik een goed, enkele een zeer goed en 2 voldoendes. Ik weet dat ik veel beter kan, maar in het huis waar ik woon hier geen werksfeer. Laurens kan nog op zijn kamer werken, want hij heeft een ruime bureau, maar ik heb daar gewoon geen plaats voor.
Ik werk dan op het terras, maar daar is er veel afleiding waardoor alles langer duurt. Ook heb ik hier al mijn boeken over sport niet, waardoor ik veel dingen opnieuw moet beginnen opzoeken, wat ik eigenlijk al heb thuis. Ook is het hier nooit stil, altijd heb je afleiding. Op de laatste dag van mijn lesgeefstage gisteren kreeg ik de tip van mijn mentor, dat ik ook in een rustig cafeetje zou kunnen gaan zitten om te werken. Dan drink je daar gewoon een Coffie en dan kan je er enkele uren onafgeleid te werk gaan.
0 Comments
Dit weekend heeft men op zaterdag avond earth hour gevierd hier in paramaribo. Eerst ging er een stoet naar het onafhankelijkheidsplein, daarna was er daar een feestje. Het ging over het milieu en ook bewustmaking van de mensen over de problemen. om half negen gingen de lichten op het plein voor een uurtje uit. Bijna iedereen hand een klein lampje wat het heel erg mooi maakte. Weet je wet het hier eigenlijk zo leuk maakt?
Wel hier doe ik iedere dag sport. Op maandag heb ik geen vaste sport, maar nu meestal gaan we dan met alle meisje van het huis rennen en na het rennen planken. Op dinsdag is het hip hop les, op woensdag en vrijdag, (soms donderdag) is het Zumba en in het weekend mag ik meedoen aan voetbal of gaan we dansen. Alle andere dagen is het lopen of zwemmen. Het zwembad is hier open tussen 19 uur en 20 uur. Ik was met zwemen begonnen omdat Laurens iets wou doen van sport, wat geen lopen is. Hij kan niet steeds gaan, maar nu doe ik ook dat elke week. Het is zo fijn om zoveel sporten te kunnen doen voor zo weinig geld. 100 SRD voor 5 lessen Hiphop 100 SRD voor AVD training met pak voor de avond vierdaagse (4 dagen 20 km lopen en dansen in een optocht.) --> twee keer per week. 7,5 SRD om te gaan zwemmen en op donderdag is het zelfs maar 5 SRD. Daarnaast is lopen gratis. --> de mensen beginnen me hier al herkennen. Ook al ren ik in het donker, toch voel ik me veilig, want de mensen hier zitten vaak buiten en dan heb ik eigenlijk een soort van controle. Nu kennen ze me al een beetje, ik zeg ook altijd goede dag tijdens het lopen. Oh en bijna vergeten in het weekend zijn er vaak actieve activiteiten zoals Dance-bootcamp, gratis Zumba, voetbal of een actieve trip. Nee ik ben niet afgetraind, maar het is wel leuk om zoveel te sporten zonder pijn te hebben. Als ik dit in België die dan krijg ik last van al mijn gewrichten, maar door de warmte hier gaat het echt goed. Het enige nadeel aan al dat sporten is dat je dan veel moet wassen. Voordeel nu heb ik een uitvlucht om nieuwe sportkledij bij te kopen. Maandag en dinsdag was ik zo misselijk. Heel de busrit lang had ik geslapen. Dit weekend was nochtans niet zo vermoeiend, maar ik moet heel deze week antibiotica nemen tegen infectie en ik wordt er echt misselijk van. Het is niets erg hoor, gewoon voorkomen dat ik een ontsteking krijg. Maar ja door die misselijkheid was ik niet top om les te geven en dat merkte ook mijn mentor meteen op. Elke week heb ik al goed's deze week voor het eerst een voldoende. Ik voelde me echt niet goed, maar dat mag je niet zien aan je les. Het lukt gewoon niet goed om je te concentreren op de leerlingen, je les en alles er rond als je misselijk bent en hoofdpijn er dan nog bij komt piepen. Ik was blij als ik thuiskwam. Na te slapen in de hangmat voelde ik me al beter. Tegen woensdag was het beter en dan gingen de lessen al veel beter. Mijn lessen van biologie gingen wel goed, omdat die rustiger zijn en je op veel minder moet letten. Ik deed ook een proefje rond roken deze week (valse long maken en dan de leerlingen via die long laten roken.) Mijn mentor was hier heel enthousiast over. Verder kregen de leerlingen deze week enkele repetities. Van de eerste klassen was ik heel erg teleurgesteld. Mijn lessen over organen en cellen waren heel duidelijk en ik had ze zelf constant de vragen van de repetitie gezegd, maar toch mocht het niet zijn. Heel veel leerlingen hadden een onvoldoende. Er waren er dan ook die niet geleerd hadden en het viel samen met andere repetities, maar toch is het niet leuk. Ik heb er wel uit geleerd dat ik beter nog eens de schriften van de leerlingen controleer op fouten en de leerlingen ook meer zelf moet laten tekenen met nadien individuele verbetering van het schrift. Want ik denk dat ze het vaak verkeerd overnemen van het bord. Ik dacht dat ik na 3 herhalingslessen te hebben gegeven echt een goede repetitie zou hebben, maar niet dus. De leerlingen van het 3de jaar waren heel goed. Zij begrepen wel mijn bedoeling van de vragen. Ook zij kregen tijdens de lessen al mee hoe ze moeten leren en welke vragen ik kan stellen. Ik heb ze die net als in het eerste jaar telkens in hun schrift laten schrijven of laten aanduiden op hun blaadjes en het heeft gewerkt. van de 30 leerlingen waren er meer 3 die er niet door waren. (zij gaven dan ook aan niet geleerd te hebben). Het waren ook leerlingen die niet naar elke les waren gekomen. (Hier in Su is het verzuim heel erg. Zo heb je soms klassen van dertig, waar er maar 15 leerlingen van op school komen. Er worden ook vaak leerlingen afgeschreven die te veel verzuimen. Hierdoor weet je nooit voordien hoeveel leerlingen je gaat hebben. Vooral voor sport is dit moeilijk. Ik zou woensdag een groep van 30 hebben, maar er kwamen er maar 12 naar de les.) Vrijdag was de leukste dag, omdat ik dan konden handbal geven aan de leerlingen, i.p.v. altijd volleybal of peanutbal. Donderdag was ook wel leuk, want dan heb ik met enkele leerlingen een mindmap gemaakt, die ik eigenlijk echt wel mooi vond, maar ik heb er vergeten een foto van te nemen. Volgende week nog 2 dagen les en dan hebben de leerlingen al vakantie. Toen ik naar Overbrige geweest was heb ik er gevolleybald met enkele leuke kerels. Zij hadden mij uitgenodigd om met hen mee te gaan voetballen.
Zaterdag 12 maart mocht ik dan voor het eerst gaan meedoen. Ze hadden me gezegd dat ik er moest zijn om 5 uur pm, maar uiteindelijk was iedereen er pas om 5:30 pm. Ik deed mee aan de opwarming en daarna begon de wedstrijd. Ik zou als later op het veld mogen in de laatste helft. Ondertussen voetbalde ik wat samen met een andere oudere speler de buitenkant van het veld aan de andere kant van het hekken. Uiteindelijk heb ik niet meegedaan met de wedstrijd, omdat het wat een ruw spel was en ik ook niet zo goed kan voetballen. Ze zijden me dan nadien dat ik beter wel had gespeeld, gewoon als afleiding voor de anderen. Omdat ze meteen bij mij de bal zouden proberen afnemen en dan de rest van het veld verwaarlozen. Dat hoorde ik dan nadien, maar ik had eerst het gevoel dat ze me liever niet hadden laten spelen. Verkeerd gedacht. Ik heb me ook geamuseerd aan de kant. Voedballen met een klein kindje is makkelijker en daar leer ik ook wat uit. Na het voetballen gingen we nog allemaal samen naar de vaste stek van de voetballers. Een klein winkeltje wat verderop. Iemand had curry-kip mee en er werd een bak met frisdrank en Parbo-bier gezet. Ik kreeg een cup Parbo-bier om te proeven, zij dronken het op een andere manier dan ik al had geproefd. Ze deden er een gedroogde pruimsoort in. Hierdoor ging het bier zachter smaken en meer schuimen. In het begin was het lekker, maar als de pruim te lang getrokken had, dan was de smaak voor mij te sterk. Het was echt aangenaam, om nieuwe mensen te leren kennen en hun gewoonten. Ze spraken ook in het Surinaams tegen elkaar, maar ik merk dat ik het steeds beter ga begrijpen. Ik hoop dat ik tegen volgende maand het hele gesprek begrijp, maar dat kan enkel als ik vaak Surinaams spreek. Laurens en ik waren zondag uitgenodigd om mee te gaan naar Nieuw-Amsterdam. Laurens kon niet mee, maar ik wel. We zijn eerst naar de oude suikerfabriek gegaan en daarna pas naar Nieuw-Amsterdam. In Nieuw-Amsterdam gingen we naar de dam en naar het lopenlucht museum. Er was niet zo super veel te zien en echt intressant was het niet, maar het was wel leuk om eens te doen. Er was een gevangenis en het verhaal over de slaven kon je helemaal lezen. Op de dam kon je ook nog kanonnen zien staan. Het heeft een beetje geregend en het was eerst ook niet zo'n mooi weer. Pas als ik mijn zonnecrème niet mee had, dan begon de zon schijnen. Ik natuurlijk helemaal verbrand in mijn gezicht en op mijn schouders. Op vrijdag 11 maart mocht ik mee met een Surinaamse vriend van me. We gingen naar de dam van Nieuw-Amsterdam. Ik wist eerst niet waar we heen zouden gaan. Hij had me uitgenodigd om te gaan eten en daarom had ik en jurk aangetrokken, maar dit was niet echt verstandig. We gingen wel wat eten, maar niet in Paramaribo zelf. Om de dam stikte het van de muggen en ik had geen lange broek, langen mouwen of tropical bush mee, dus tegen het einde van de avond was ik helemaal lekgestoken. Gelukkig waaide het op de dam wat, waardoor het uiteindelijk eigenlijk niet zo erg was als het had kunnen zijn, maar toch ik heb meer dan honderd muggenbeten. Maar het was de moeite wel. Nieuw Amsterdam bij schemer donker is echt mooi. We zagen in de verte zelf dolfijnen zwemmen en je kon ze heel goed horen. Ze sprongen uit het water kon je horen, maar niet goed zien. Jammer genoeg was het te donker om het op foto te krijgen. Als het te donker werd keerden we terug naar Paramaribo. Op weg terug kwamen we een kermis tegen op de hoofdweg in Commewijne. We stopten om even te gaan kijken. De kermis ziet er hier helemaal anders uit dan bij ons. Er was eerts een traditionele Javaanse dans aan de gang, en daarna waren ze meer aan het spelen voor acrobatische clowns. Het was eerst wel mooi, maar daarna werd het wat saai. De kermis bestaat uit veel zelfgemaakte dingen, denk maar aan het blikken omwerpen, en ballonnen kapot prikken met pijltjes. Na een uurtje gingen we verder, terug naar Paramaribo. Oh ja wat ik die avond allemaal geproefd heb: typische Surinaamse pasteitjes, loempia's met kip en groeten, kip gepaneerd met een hete kerst en dan nog helemaal niet Surinaams: frietjes met mayo. (Mayo hier smaakt niet even lekker als bij ons, jammer dat ik geen mixer heb hier anders zou ik het zelf maken.) En ook proefde Parbo bier. Het is een voor ons tafelbiertje, niet te sterk en ook de smaak is gelukkig niet te bitter. Na 1 cup heb ik er wel genoeg van, want zo lekker vind ik het nu ook weer niet. vrijdag mochten we leerlingen gaan interviewen en filmen op de E.T.S. school in Paramaribo. Het was echt fijn om met de leerlingen te spreken. Vele hebben hier mooie toekomst dromen, en ik hoop oprecht dat de leerlinge ze waar maken. Ik vindt het jammer dat niet elke leerling de volle kans krijgt om zich te ontwikkelen in de richting die ze zelf kiezen. Vele van de leerlingen zijn Drop-outs van andere scholen en hebben hier hun laatste kans. Ze worden vaak in een studierichting geplaatst waar ze niet voor kiezen, omdat er in de andere richting al te veel leerlingen zijn. Voor sommige van de leerlingen was dit wel goed. Want bepaalde leerlingen hadden niet gekozen voor de richting, maar vinden het heel erg fijn om in bv agro of metaal te zitten. Het komt ook voor dat leerlingen professioneel danser of zanger willen worden en dan moeten metaal volgen omdat de richting die zij willen doen niet bestaat. Het was een fijne en leerrijke dag. Op zaterdag zijn we met al onze huisgenoten naar overige geweest. Dit is een plaats waar je even kan rusten, zwemmen en wandelen. We hadden re echt een fijne dag. Slapen in een hangmat tussen de palmbomen en zwemmen in een rivier waar achter de tralie ook piranha's zwemmen. We gingen heel even het bos in, maar hier zoemde al snel een zwem muggen rond ons. Na nog geen minuut hadden we al meer dan tien steken bij. We besloten dan ook meteen om rechtsomkeer te maken. Na het zonnen kwam het leukste van de dag. Er waren enkele jongens aan het volleyballen op het terrein en ik mocht mee doen. We zouden eigenlijk bijna vertrekken, maar ik heb toch zeker nog een uurtje kunnen volleyballen. De jonge heren nodigden me ook uit om eens te gaan voetballen met hen in Paramaribo. Dit is voor volgende zaterdag. van 14 uur tot 20 uur niet anders doen dan dansen. Echt super leuk en vermoeiend. Maar ja als je wil leren dansen dan moet je er iets voor over hebben. Ik vind het belangrijk dat je als sportleerkracht toch zelf ook wat van de sporten kent die je geeft en dans is daar ook een onderdeel van.
Ik heb 6 verschillende dansstijlen gedaan op die dag. telkens 1:00-1:30 lang. We kregen hiphop, Zumba, dansen op hakken, afro en breakdance en new style hiphop (of zoiets). Sommige dansjes waren echt heel moeilijk om te kunnen volgen vooral omdat het snel ging en je niet alles goed kon zien, andere dansjes waren heel erg leuk en niet te moeilijk. Vooral afro vond ik fijn. Op maandag was er nog steeds geen schoolbus, maar dinsdag konden we eindelijk weer naar school. Terug mogen les geven en de leerlingen weer terug zien is echt fijn.
Ook al was het moeilijk om terug in het lesgeven te komen de eerste dag omdat ik niet goed wist wat ik nu juist moest geven. Het is wel gelukt, maar ik baal van mijn lessen die minder goed voorbereid zijn. Ook al krijg ik steeds een goed, en zijn de lessen in principe ook niet slecht, toch vind ik het zelf leuker als ik nog meer materiaal en zo kan meenemen. Ik zoek steeds naar mogelijkheden om mijn lessen interessant te maken, maar het is moeilijk als je niet veel materiaal hebt. Buiten afval en wat hier in huis ligt heb ik geen materiaal hier liggen die ik mee kan nemen. Thuis zou ik zakken vol didactisch materiaal kunnen meenemen, maar hier kan ik moeilijk alles gaan kopen. Het is roeien met de riemen die ik heb. Ik heb voor het derde jaar een spelletje gemaakt om hun les over wormbesmetring te herhalen. Maandag hebben ze hier een rep van. Ze werkten wel veel trager dan ik dacht, maar het was wel leuk om te doen. Voor deze les kreeg ik een zeer goed. De laatste les peanutbal die ik gaf, daar kreeg ik ook een zeer goed voor. Mijn fluitje gebruik in nu meer en ook mijn uitleg is al veel beter. De leerlingen begrijpen namelijk niet steeds wat ik zeg (daar is toch een taal barrière, ook al spreken ze hoofdzakelijk Nederlands.) Ook al baal ik er vaak van dat ik mijn lessen niet steeds 100% kan voorbereiden, toch ben ik blij dat ik het kan geven. Hier leer ik echt met beprekte middelen en tijd goede lessen te geven. Ik zal wel blij zijn als ik weer meer materiaal kan gebruiken voor mijn lessen, maar dit avontuur zal ik niet vergeten. Dinsdag nam ik nog kippenorganen mee naar de klas. Dit in plaats van zoals wij het zien met konijn. Het belangrijkste is dat de leerlingen weten wat organen zijn en ze al eens gezien hebben, ook al is het dan niet van een zoogdier. De leerkrachten hier nemen dit normaal niet mee naar de klas, maar ik dus wel. Het was grappig om de reactie van de leerlingen te zien. Leuk om eens iets nieuws voor hen te brengen. Verder hebben die kippenorganen me nog doen lachen deze week. Ik gaf er een deel een boots (onze straatkat). Hij sleepte het wat verder waardoor mijn huisgenoten begonnen schreeuwen. Ze zijn vies van die dingen. Ik legde het dan maar achter een hoekje, maar ik vind er niets vies aan. Net zo als ze geen dode kakkerlakken durven opnemen om in de vuilnisbak te werpen. Ja ze zeggen steeds wou, jij durft wel e, maar das toch normaal (of niet soms?). Ik ben blij dat ik als studie voor bio en LO heb gekozen. ik krijg er alleen complimentjes door. Wat ik al niet meer sportief of vies of raar vind, dat vinden anderen toch nog wat gek og heel sportief. Zo ren ik hier mss 5 km wat eigenlijk weinig is in vergelijking met wat ik in België loop. Of zumba en hiphop na elkaar. Zij vinden dat zwaar, maar eigenlijk is dat niet zo zwaar. Ja op school werden we gedrild en nu zit het er in. Bedankt aan alle lectoren Howest!! Bedankt dat ik hierheen mocht komen met zo een goede voorbereiding. Sinds maandag reiden de staatsbussen naar Saramacca niet meer. Ik hoor van de bevolking hier dat ze al 2 tot 5 maanden niet meer betaald worden.
Hierdoor raak ik niet op school. Maandag en Dinsdag werkte ik op kantoor, maar toen konden er wel nog leerkrachten en leerlingen uit Saramacca op de school raken, maar sinds woenssdag kunnen ook de plaatselijke bussen niet meer reiden, want de benzine voorziening is op. |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |