De laatste dag werkte ik mijn koffer nog af. Ik haalde mijn klamboe weg en ruimde de laatste dingen uit mijn kamer weg.
Ik had nog steeds niet geslapen en was dat ook niet van plan. Hilde Irene, Laurens en ik zouden vandaag vertrekken. We namen afscheid van de anderen. Het was zo moeilijk. Vooral toen ik afscheid moest nemen van Iris kon ik mijn tranen niet meer houden. 5 minuten stonden we samen te huilen. Ja Iris ik mis je en we gaan elkaar snel terug zien. Om 13 uur kwam de chauffeur van VVOB Laurens en mij halen om naar Zanderij te vertrekken. Ik merkte 2 minuten later dat ik mijn gsm niet mee had, waarna we even terug keerden. Om 15 uur kwamen we aan op de luchthaven. We hadden ons al online ingecheckt dus we konden meteen onze bagage gaan afgeven. Gelukkig maakten ze geen problemen van mijn extra tas met boeken en laptop, want ik had veel te veel gewicht in die tas. mijn grote bagage was 23.3 kg de andere tas was 11 kg en dan had ik nog mijn boeken en laptop, waar die hadden ze gelukkig niet gewogen. (deze had ik dan ook niet op de weegschaal gelegd.) Daarna moesten we nog door de douanen en paspoort controle. Dan was het wachten tot we konden instappen in het vliegtuig. We vertrokken met een 45 minuten vertraging omdat er nog tropische vissen moesten verplaatst worden (Want de temperatuur kon niet goed geregeld worden onderin.) Alles in orde, we konden opstijgen. Eindelijk slapen. 2 keer werd ik wakker (net als we eten kregen). Om 8 uur landden we in Schiphol. Terug huilen op de terug weg en dan nog een huilen wanneer we afscheid moesten nemen van Irene en Hilde. Het was zo zwaar om van iedereen afscheid te moeten nemen! Zelfs nu nog doet het raar om terug thuis te zijn. Laurens zijn ouders kwamen ons halen. Het was ijskoud buiten, gelukkig had ik een jasje mee en een sjaal. In Loppem stond mama al op haar toppen van haar tenen te wachten tot ik er was. Een dikke knuffen en dan koffers in de auto. We reden meteen door naar mijn Opa en oma langs papa's kant, want zij had eten gemaakt voor ons. Ook oma had een gelukkig gezicht toen ze mij terug zag. Dikke knuffel en dan kip met frietjes een veel groentjes. Nadien nog een stukje gebak en koffie. Ik moest gelukkig niet te veel vertellen, want ze wisten dat ik nog moe was van de reis. Ik hoorde nu eens iets van hen wat ik wel fijn vond. Om 15 uur gingen we eerst naar huis, dan de hondjes wisselen en daarna nog naar mijn groot-ouders aan mama's kant. Ook daar waren ze blij van mij nog eens te zien. Iedereen had mij gemist, ik hen niet. Ik vertelde het dan ook aan mama dat ik ze eigenlijk niet gemist had en dat ik dat raar vond, maar ze zij me dat het normaal is. Ik had het zo druk en leuk gehad in Suriname dat ik helemaal geen tijd heb gehad om ze te missen. Thuis telde ik de lammetjes, zag ik alle bloemen en zag ik eindelijk ook mijn paps terug. 'S avonds pakte ik mijn koffer uit en moest ik weer huilen. Niet anders dan herinneringen kwamen naar boven. Ik mis de anderen van het huisje en alle Surinamers die ik er heb leren kennen. De Surinaames muziek op de achter grond en een lang gesprek met Iris via app hielp heel veel. Verder sliep Kyra bij me, waardoor ik kon slapen. Ook deze morgen belde ik nog met Iris. Zij was uit geweest en stuurde nog filmpjes uit tequila. Nu kan ik weer lachen en het gaat steeds beter. Ik zal nooit meer helemaal de zelfde zijn, maar dit is ook niet de bedoeling. Ik heb mezelf leren kennen en ik heb zo veel bijgeleerd. Deze ervaringen kan ik nu gebruiken om mijn leven verder te leiden en ook om anderen er over te kunnen vertellen. Het was nog niet de laatste reis die ik heb gemaakt en zeker niet de laatste naar Su. Maar het was nu wel het laatste blogberichtje. Ik wil iedereen die mij op mijn blog heeft gevolgd bedanken. Heel fijn om te kunnen schrijven en dan te zien dat er mensen zijn die het ook effectief lezen. Ik hoop dat ook jullie het fijn vonden om iets mee te krijgen van Suriname. Ook al heb ik veel foute geschreven en was het niet steeds even intressant geschreven, ik hoop dat je er toch iets aan had.
0 Comments
De laatste week uit begon op donderdag in Havanna. We starten met Salsa om 11:30. Na de salsa gingen we gewoon lekker door met dansen tot 5 uur. Tot de muziek stopte en we zeker waren dat we niets hadden gemist. Op vrijdag werkten laurens en ik De handleiding af van onze stage. 'S avonds gingen Hilde en ik naar de Salsa les. Nadien gingen Hilde, Irene, Iris en Ik naar het vat om een cocktail te gaan drinken (Op vrijdag is er telkens 1 cocktail van de week, 1 +1 gratis. Deze week was het de bleudorado. Heerlijke!! zoet en zuur, mijn lievelingscocktail. De beste coctails vind ik Margarita, Bleudorado en Carparina.) Na de tweede cocktail en een ijsje te delen met z'n vieren gingen Hilde en ik naar boven. Boven in het Vat is het namelijk altijd salsa op vrijdag. Het is fijn om te dansen met verschillende heren die elk hun eigen danspassen gebruiken. Op deze manier konden we ons goed voorbereiden op onze test van dinsdag. We dansten tot 2 uur verder, waarna een van de heren die we al langer kenden Hilde en mij naar huis bracht. Hij vroeg ons nog of we de volgende dag mee zouden gaan naar het Salsa feestje in Zha zha zu, waarop wij antwoorden dat het goed was. We douchten ons snel en trokken wat anders aan. Daarna gingen we naar tequila. De jongens van fresh2death dance crew waren weer vet leuk aan het dansen, maar ze hielden zich precies een beetje in. Om 5 uur gingen we door naar huis. Dit keer kon ik uitslapen tot 12 uur. Ik Ook op zaterdag gingen we uit. Eerst gingen Hilde en ik samen met die heer die ons gisteren thuis bracht naar Zha Zha zu. Hier dansen we nog eens salsa, merengue, kizomba en bachata. Het was wel wat tragere muziek, waardoor het niet zo super leuk was, maar wel heel goed om te oefenen. Rond 2 uur gingen we samen met enkele 2 jongens die we kenden van het uitgaan mee naar tequila. (De laatste tijd kunnen we echt veel besparen op taxi's op deze manier. Hoe meer mensen je ken hoe leuker het wordt.) In tequila bleven we dit keer maar tot 4 uur . Want we gingen nog mee met Miechiel, Leandro en Serge naar een andere club die pas om 4 uur open gaat. Daar was nog niet veel volk, maar we kregen er iets te drinken aangeboden van een vriend (de DJ) van Michiel. Om 6 uur gingen we dan naar huis. Wet zetten Hilde af, want zij was moe en dan gingen we nog even samen naar de Javaanse markt achter op in Noord. We haalden Bami en Nasi en Bakabana. De jongens zetten ons thuis af, waarna Iris, Irene en Ik nog iets aten (niet heel de bak, want dit is veel te veel). Om 7:30 gingen we slapen. Ik sliep tot 12 uur, waarna ik nog wat aan mijn verslagen voor school en zo werkte. De anderen waren pas tegen 15 uur waker. Zondag gingen Hilde, Irene en ik nog even naar het vat om er een ijsje te eten. Maar om 10 uur waren we al terug thuis (We hadden namelijk nog stage op maandag.) Om 5 uur stonden Laurens en ik op om onze laatste stage dag te beginnen. We zouden nog interviews afleggen met leerlingen en de handleiding die we hadden gemaakt voor studie-uur voorleggen aan de leerkrachten en de directeur. Om 6 uur vertrok ik met de fiets, maar Laurens had geen fiets. Hij moest wachten op een taxi. Ik zat al op de bus, maar Laurens zijn taxi kwam niet af. Ik zou dus alleen naar school gaan. Ik ging als eerste naar mevrouw de directeur om haar te bedanken, alles ter regelen voor de interviews en het gesprek met de leerkrachten. Als laatste nam ik nog foto's met de leerkrachten en sommige leerlingen. Om 13u10 vertrokken we terug naar de stad. Maandag avond gingen Hilde en ik naar Salsa voor onze voorlaatste les. Na Salsa had ik nog dansles bij Rayen. Dit was verplaatst naar maandag omdat er dinsdag een feestje was in tequila, waardoor de zaal dus niet vrij was. (We trainen namelijk altijd om dinsdag in tequila.) Tot 11:00 dansten de andere twee meisjes die altijd op dinsdag kwamen en ik verder. We filmden onze dansje en gingen naar huis. Om 12:30 ging ik slapen. Dinsdag zette ik nog mijn plantjes in kleinere potten (Max. 2 planten per grote pot. Zo hebben ze meer plaats om te groeien. De andere plantjes zouden Miechiel en Yaounde komen halen. Op deze manier weet ik zeker dat de boompjes nog goed terecht komen.) Na het planten, maakte ik mijn koffer en deed ik nog een laatste was. Nadien ging ik nog even met de fiets rondrijden in Paramaribo. Ik ging ook nog even naar de Hermitage mal. Die avond gingen Hilde en ik naar onze laatste les salsa. We deden onze test en waren alle twee geslaagd. Na salsa en opfrissen gingen Irene, Hilde en ik nog eens naar het vat om een laatste cocktail daar te gaan drinken. Daarna gingen we naar tequila, want daar was het een feestje voor koningsnacht. We bleven maar tot 2 uur, want er was niet zo veel volk en het was allemaal jump-muziek, wat niet echt onze stijl is. Op woensdag moesten Laurens en ik om onze evaluatie naar kantoor. We deden nog een laatste gesprek met Rosanda en Kishan en daarna nog met Jan. We kregen een goede evaluatie, wat fijn was. We namen afscheid en kregen nog een boek en een tas van Suriname. Ik gaf ze nog snoepjes om te delen op kantoor en rond 14 uur vertrokken we. Daarna ging ik nog even naar het stad om te kijken om een zilveren armband (de tipische gladde band met twee bolletjes.) De band was me ietsje te duur om nu nog te kopen. Ik koop hem wel als ik terug ga naar su. Ik kocht wel nog een ander armbandje die heel goed bij mijn andere bandjes uit su paste. Dit kocht ik niet voor mezelf maar voor Iris. Iris is een heel erg goede vriendin geworden en ik ga haar heel hard missen. Maar gelukkig woont ze in Nederland, net om de hoek dus. Om 17u kwam een meisje mijn fiets ophalen (deze had ik haar verkocht via Su4you op fb). Daarna maakte ik vanille pudding met koekjes voor die avond. Ik zetten nog voor een laatste keer Henna bij mezelf. De andere vroegen mij dan om ook hun tatoe nog eens te zetten, wat ik dan ook deed. Om 19:15 gingen Hilde en ik onze diploma's van salsa ophalen. Daarna gingen we naar de winkel om Borgoe, Parbo en frisdrank te halen. Om 23 uur namen we een taxi naar waterkant. (Anne, Emma, Lisa, Hilde, Irene, Iris en ik). We hadden de drank en de pudding mee en gingen vieren aan de houten banken bij waterkant. Herman kwam even lang en Michiel en Serge kwamen ook meevieren. Ons afscheidsfeestje kon niet lang genoeg duren. We (Enkel Iris, Irene, Hilde en ik) bleven tot 8 uur aan waterkant. We hadden gewacht op de zonsopgang en op Hilde die nog even iets was gaan drinken met andere vrienden van haar. We namen de taxi terug naar huis en enkelen gingen slapen (ik niet). Mijn laatste lessen heb ik gegeven aan het Maria internaat. Omdat ik voor de vakantie één volledige week les kwijt was door de busstaking, moest ik na de vakantie nog lessen geven. Omdat het voor mijn mentoren niet zo makkelijk was als ik nog op HJ de vries zou les geven, had ik naar een andere optie gezocht. Ik mocht lessen over gezondheid en sport gaan geven op een internaat. Op maandag ging het over voeding, op woensdag over gezond gewicht en op donderdag had ik het over bewegen. verder gaf ik op maandag dinsdag, woensdag en donderdag ook nog sport. Ik moest wel dingen zoeken voor meisjes tussen 9 en 18 jaar. Ze vonden het allemaal heel leuk en ik heb nog nooit zo snel alle namen van de meisjes geleerd. Op donderdag avond was mijn laatste les. Er waren nog enkele stagaires waarvan het hun laatste avond was, waardoor er een afscheidsfeestje was gepland. We kregen cake, boterhammen, bananenmilkshake en thee. Heerlijk. Nadien dansten we nog een beetje, waarna het tijd voor de meisjes om naar boven te gaan.
Op woensdag moesten we ons werk voorstellen aan VVOB en nog enkele mensen van het departement onderwijs. Eerst kwamen twee andere presentaties. Deze presentaties waren heel theoretisch en met weinig afbeeldingen. Ik kon me niet op hun werk concentreren, het was een beetje saai en moeilijk gebracht. Eindelijk was onze beurt. Ik was echt nerveus. Hadden de laatste dagen nog doorgewerkt tot het zou af zijn, maar toch was het nog niet volledig klaar. We hadden een poierpoint met veel afbeeldingen en foto's maakt en we brachten het op een heel persoonlijke manier. Laurens en ik gaven elkaar ook complimentjes tussendoor en hier en daar was er een grappig stukje. De presentatie was heel erg goed verlopen en ik ben echt blij met ons resultaat.
Dit weekend waren we naar Tang Luku geweest. Deze trip was al geboekt, maar eigenlijk zou ik niet meer mee gaan. We hadden nog wat werk voor de handleiding over studie-uur en ik moest ook nog 4 lessen sport en drie lessen biologie voorbereiden. Ik kon echter mijn geld niet meer terug krijgen, waardoor ik besloten had om toch mee te gaan. Ik had heel de donderdag en de vrijdag goed door gewerkt, om op vrijdag middag toch mee te kunnen vertrekken. Mijn werk was nog niet af, maar ik had gewoon mijn laptop meegenomen naar het eiland. Elke ochtend stond ik wat vroeger op dan de rest om dan nog wat te werken voor stage. Elk vrij moment werkte ik door tot mijn laptop plat was. Er was op het eiland namelijk enkel 's avonds elektriciteit, waardoor ik mijn laptop enkel dan kon opladen. Uiteindelijk waren al mijn lessen bijna volledig af en had ik ook nog wat gewerkt aan de handleiding. De trip zelfVrijdag vertrokken we naar het eiland om 12 uur. Mijn huisgenoten en ik kwamen een beetje te laat aan, want we waren naar de Subway geweest om nog wat te eten te halen. Rond 12:30 vertrokken we met z'n allen richting tang luku. Het was een leuke groep. We waren in het totaal met 14, waaronder 8 studenten en de rest Surinamers waren. Na een 3 uur durende busrit, kwamen we aan bij de overstap plaats. Daar stapten we een bootje in om nog eens 2 uren te varen. Eindelijk kwamen we aan in Tang luku. Het is een tamelijk klein eiland maar wel heel aangenaam. We kregen even tijd om ons te installeren in de kamers, waarna we zouden eten. We kregen nasie met kip, komkommer en tomaat voorgeschoteld. Na het eten deden we nog een wandeling over het eiland en daarna hadden we vrij. Na het zitten in de waterval, ging ik gaan slapen. Die nacht had ik namelijk maar 45 minuten geslapen en wat op de bus, maar ik was dus moe. De volgende ochtend stond ik al om 6 uur op om wat te werken voor school. Ik moest mijn lessen voor deze week nog helemaal afwerken en de lesblaadjes maken. Toen mijn pc plat was, hield ik er mee op, want je kan er overdag niet opladen. Je hebt op het eiland enkel 's avonds stroom, net als op vele plaatsen in het binnenland. Rond 9 uur aten we een uitgebreid ontbijt (geraspte kaas, roerei, tomaat, komkommer, brood (bruin, wit en lichtbruin), pindakaas, choco en confituur, verder was er nog koffie, thee en fruitsap.) Na het ontbijt, ontspanden we even in de zon en in de waterval. Verder mochten we nog eens het eiland verkennen. Rond 13u30 kregen we wat te eten (Rijst met bonen en kip, komkommer en tomaat.) In de namiddag gingen we naar een ander eiland. Hier was een resort en een groot dorp. We kregen uitleg over de traditionele begraaf wijze, boten maken en over de medicijnen die ze van de planten op het eiland maken. Wist je dat de meeste medicijnen, afkomstig zijn van de bevolking van dit eiland? Ok het eiland had het dorp een hospitaal. Het is een van de grootste en belangrijkste dorpen daar in de buurt, en het lijkt al meer op een stad. De meeste huizen in de buurt van het hospitaal hadden er zonnepanelen. Er was ook een vliegveld, op het eiland. Dat eiland was veel groter dan waar wij overnachtten. Rond 18 uur namen we de boot terug. Op het eiland gingen we nog wat in het water. 's avonds was er een BBQ en een kampvuur. Die avond gingen we ook nog dieren spotten. Ik zag enkele krekels, andere insecten en ook kikkers, maar meer was er niet te zien. Op zondag ochtend werkte ik terug wat voor school. Daarna zonden we weer en gingen we nog in het water. Rond 15 uur vertrokken we naar Paramaribo. We namen afscheid van de eilandbewoners en gingen op de boot terug. De kinderen van op het eiland gingen nog mee tot de afzet plaats van de boot. Ik gaf hen nog een pakje koekjes, omdat we echt fijn gespeeld hadden met hen en ik ze wou bedanken. We maakten een feestbus van de bus terug, luide muziek en dansen zorgde voor het effect. Verder speelden we op het einde nog weerwolven in het donker. Echt fijn. Dit weekend gingen Iris en ik naar Galibi. Iris is mijn huisgenote, die ook echt een goede vriendin geworden is. We hebben ons heel erg geamuseerd en het was wel een rustig weekend. Ook al hebben we het nu druk voor de opdracht van VVOB, toch vind ik het ook belangrijk dat ik nog het land gezien heb voor ik weg ga naar huis. De schildpadden zien leggen, was iets die op mijn lijstje stond, dus dit mocht ik zeker niet missen. We zat 3 uur op de bus en 3 uur op de boot om tot aan Galibi te komen. Toen we aankwamen kregen we meteen onze kamers toegewezen en daarna kregen we wat te eten. (Nasi met kip en kousenband, tomaat en komkommer.) Het was echt rustig op het strand. Die avond gingen we al meteen naar de beschermde kust van Galibi, waar we de schildpadden konden spotten. We hebben 3 schildpadden zien eieren leggen, en 3 schildpadden een nest zien graven. Verder was er ook 1 schildpad die klaar was en naar zee terug ging. Het waren allemaal soepschildpadden. Jammer genoeg dus geen lederschildpad gezien. De volgende ochtend kregen we ontbijt met broodjes, worstjes, vis, kaas, verse groentjes en omelet. Echt heerlijk! De gids toonde ons een klein schildpadje, die die nacht op het strand komen lopen was. Na het ontbijt lieten we het vrij in zee. Na het ontbijt gingen we naar een zandbank in de monding van de Commewijne rivier. We zagen er een schildpad nest die aan het wegspoelen was. Vele eitjes waren al weg en aangegeten, maar we hebben er nog kunnen redden. We verplaatsten de eieren wat verder, waar het water de eieren niet kon wegspoelen. Daarnaast kwamen we bij een plaats waar veel modder was. De modder werd een glijbaan en we namen allemaal een heerlijk modderbad. Na het modderbaden gingen we terug naar de bood. Het was eb, waardoor het water steeds verder weg ging. Problems! We moesten helpen duwen om de boot terug in het diepe te krijgen. Het was wel leuk om zo in de zand/ modder de boot verder te duwen. Heerlijk ploeteren. Een beetjes verderop gingen we op een zandbank wat zwemmen en zonnen. Het water is hier lekker warm, waardoor het echt zo leuk is om even in het water te zwemmen. Verder hebben we nog wat liggen zonnen en in de namiddag gingen we terug naar het dorp. Daar speelden we nog met enkele kindjes in het water. Die avond kregen we nog een culturele activiteit. Er kwamen nog groepen aan, waardoor onze paradijselijke rust verstoord werd, maar gelukkig gingen zij dan schildpadden spotten en waren we van hun lawaai vanaf. De volgende ochtend was ik vroeg wakker, waardoor ik nog even in de rivier kon zwemmen voor ik aan de ontbijttafel ging. Rond half tien zouden we vertrekken. We namen de boot en vertrokken, maar ver raakten we niet. We hadden wat pech met de motor. Na keer terug te keren na het strand, plaatsen ze een nieuwe motor op de boot, waardoor we een uurtje later vertrokken. Geen erg, het was wel fijn met wat muziek in de oren en gezelschap van onze kleine en fijne groep. Rond de middag kwamen we aan in een dorpje in Frans Guyana. Daar gingen we naar de gevangenis kijken. Hier werden vroeger alle Franse gevangenen naartoe gebracht. (Net als de Engelsen deden in Australië) We kregen uitleg over de geschiedenis en nog een korte rondleiding. Daana vertrokken we met de bood en bus terug naar Paramaribo. Eerst dacht ik echt dat kantoorwerk saai was, maar na twee weken is het wel echt leuk. Vooral als je vooruitgang boekt in je werk.
De handleiding ging goed vooruit nu dat Laurens en ik eens amen konden zitten om alles uit te typen. De samenwerking met Laurens gaat nu ook echt goed. In het begin botsten onze karakters wel tamelijk, maar nu vullen we elkaar goed aan. We begrijpen elkaar ook beter en doen alle twee water in onze wijn. Het werk komt van twee kanten en dat is echt fijn. Ik ben blij dat ik kon leren samenwerken met iemand die ik bijna niet kende, want nu weet ik dat ik dat ook kan. Ook al is het in het begin moeilijk, toch loop het uiteindelijk wel goed. Ik hoop dat alles optijd klaar is. eWe gingen met 4 van ons huis naar rallyvallen. Dit ligt ver in het binnenland. We moesten 4 uren rijden naar daar en dan nog 3 uren op de boot. We vertrokken om 9 u en we kwamen aan om 19 uur. Onderweg had ik geslapen want de nacht ervoor had ik max 2 uurtje geslapen, waardoor ik gewoon niet kon wakker blijven. Onderweg kregen we vleesbrood en broodjes met kaas en ei. Wanneer we dan op de boot zaten zagen we veel water en bomen en rotsen, maar op een bepaald moment ook een gordeldier. Deze was de rivier aan het overzwemmen terwijl wij aan het passeren waren. wanneer we aankwamen was het al snel donker. Tegen dat alle hangmatten omhoog hingen en we geheten hadden was het al 10 uur. Ik ging die avond vroeg slapen, want de volgende dag zouden we Volzberg beklimmen. Op zaterdag wandelden we 10 km naar Volzberg en dan nog 240 meter naar boven. Het uitzicht was prachtig. Op de terugweg zag ik apen in de bomen. (Ik had ze eerder opgemerkt dan de gids. In het terugkeren liepen we namelijk niet meer in de hele groep terug en mijn groep ging razendsnel het bos terug door. Ik dacht als je snel gaat zie je niets, dus vertraagde ik, want de gids liep toch achterop. Ik vertraagde mijn pas en keek meer omhoog, dan naar waar ik aan het lopen was. Hierdoor merkte ik al snel apen op.) S'avonds gingen we samen met de gids tarantula's en kikkers zoeken. Deze hadden gezien en ik had er ook foto's van kunnen nemen. Tegen 12 uur zat ik in mijn bed. Zondag ochtend gingen we vogels gaan spotten. We zagen ara's, toekans, papegaaien en boskalkoenen. Ik mocht ook de aapjes voederen met banaan. Heel erg leuk. Ik kreeg een tarantula op mijn gezicht, wat eigenlijk wat kietelt. rond 8u30 aten we. Het was Pasen, dus kregen we eieren en koekebrood. Die dag gingen we naar moedervallen. Het was 3 minuutjes met de boot en dan 45 minuten wandelen. Toen we aankwamen ging ik foto's maken van alle kanten van de water val, terwijl alle anderen in het water zaten. De gids kwam me tonen waar de sidderalen zaten en waar ik gifkikkers kon gaan zoeken. Jammer genoeg zag ik geen gifkikker, maar ik heb wel prachtige foto's kunnen maken. Die nacht bleef ik samen met de gids heel de nacht op om nachtdieren te gaan spotten. Ik zag een slang en kikkers, maar de andere dieren hadden geen zin om zich te komen tonen. We hoorden wel heel veel dieren, maar je kon ze niet zien. Maandag keerden we terug naar Paramaribo. Ik mocht voorin de bus zitten, waardoor ik wakker kon blijven. We zagen nog enkele dieren langs de weg en we zagen ook een luiaard die meereisde met mensen naar Rallyvallen. Het was een prachtig weekend, alleen had ik gehoopt om meer dieren te zien. Phagwa of kleurenfeest wordt gevierd om de slechte geesten te verjagen en het goede te behouden. Het is ook een verwelkoming van en nieuw begin. Hier begon het feest in de palmentuin en op het paleisplein om 12 uur. Maar wij zijn pas vanaf 16 uur gegaan, omdat we nog wat werk hadden en het feest toch tot laat zou duren. Toen we aankwamen in de palmentuin was het feest al volop bezig. Allemaal mensen met heel veel kleur en dan die leuke muziek erbij, de sfeer was er wel. Tot laat vierden we nog door en ja ook ik zat volledig onder de kleurtjes. Op het paleisplein waren er namelijk enkele goede DJ's aan het spelen (elk om de beurt) en de muziek was echt goed. Wanneer je ooit eens de kans hebt om naar hier te komen met Phagwa, dan zou ik dat zeker doen. maanden lang hadden we wekelijks 2 lessen zumba, waarin we trainden voor de AVD. Tijdens de lessen leerden we 3 verschillende dansjes, die echt wel leuk waren om in te studeren. We leerden veel mensen kennen, allemaal heel erg vriendelijk. Zowel jongere als oudere dames dansten Werkelijks mee. Op 3 maart was het dan zo ver. De avond vier daagse was begonnen. De eerste dag verzamelden we om 14:30 uur voor Cindy's pretpark. Dit was niet zo ver van de verzamelplaats waar we zouden moeten starten. De Avond vierdaagse is eigenlijk het carnaval van Paramaribo. We wandelden vier dagen telkens 10 tot 13 km door de stad. Onderweg dansten we simpele passen, die niet ingestudeerd waren. Enkel aan de hot spots (één tot drie per avond), deden we een van onze dansjes waarvoor we zolang geleerd hadden. Onderweg kregen we water of sap, een krentenbol en een vleesbroodje als avondmaal. Het was heel fijn, alleen werd ik heel vaak aangesproken als bakra, wat ie eigenlijk niet zo leuk vind. Maar ja ik ben nu eenmaal blank en daar kan en ga ik nu ook niets aan veranderen. De sponsor voor onze groep was Mc Donald's, wel raar voor een fitness club om door een fastfood keten gesponsord te worden, maar ja. De week nadien op donderdag sloten we dan samen af bij de Mc en kregen we allemaal een burger en een pakje friet. Het was echt en fijne ervaring, vooral de sfeer zat er goed in (als de muziek draaide). Het was vermoeiend, maar de moeite waard. . |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |