De laatste dag werkte ik mijn koffer nog af. Ik haalde mijn klamboe weg en ruimde de laatste dingen uit mijn kamer weg.
Ik had nog steeds niet geslapen en was dat ook niet van plan. Hilde Irene, Laurens en ik zouden vandaag vertrekken. We namen afscheid van de anderen. Het was zo moeilijk. Vooral toen ik afscheid moest nemen van Iris kon ik mijn tranen niet meer houden. 5 minuten stonden we samen te huilen. Ja Iris ik mis je en we gaan elkaar snel terug zien. Om 13 uur kwam de chauffeur van VVOB Laurens en mij halen om naar Zanderij te vertrekken. Ik merkte 2 minuten later dat ik mijn gsm niet mee had, waarna we even terug keerden. Om 15 uur kwamen we aan op de luchthaven. We hadden ons al online ingecheckt dus we konden meteen onze bagage gaan afgeven. Gelukkig maakten ze geen problemen van mijn extra tas met boeken en laptop, want ik had veel te veel gewicht in die tas. mijn grote bagage was 23.3 kg de andere tas was 11 kg en dan had ik nog mijn boeken en laptop, waar die hadden ze gelukkig niet gewogen. (deze had ik dan ook niet op de weegschaal gelegd.) Daarna moesten we nog door de douanen en paspoort controle. Dan was het wachten tot we konden instappen in het vliegtuig. We vertrokken met een 45 minuten vertraging omdat er nog tropische vissen moesten verplaatst worden (Want de temperatuur kon niet goed geregeld worden onderin.) Alles in orde, we konden opstijgen. Eindelijk slapen. 2 keer werd ik wakker (net als we eten kregen). Om 8 uur landden we in Schiphol. Terug huilen op de terug weg en dan nog een huilen wanneer we afscheid moesten nemen van Irene en Hilde. Het was zo zwaar om van iedereen afscheid te moeten nemen! Zelfs nu nog doet het raar om terug thuis te zijn. Laurens zijn ouders kwamen ons halen. Het was ijskoud buiten, gelukkig had ik een jasje mee en een sjaal. In Loppem stond mama al op haar toppen van haar tenen te wachten tot ik er was. Een dikke knuffen en dan koffers in de auto. We reden meteen door naar mijn Opa en oma langs papa's kant, want zij had eten gemaakt voor ons. Ook oma had een gelukkig gezicht toen ze mij terug zag. Dikke knuffel en dan kip met frietjes een veel groentjes. Nadien nog een stukje gebak en koffie. Ik moest gelukkig niet te veel vertellen, want ze wisten dat ik nog moe was van de reis. Ik hoorde nu eens iets van hen wat ik wel fijn vond. Om 15 uur gingen we eerst naar huis, dan de hondjes wisselen en daarna nog naar mijn groot-ouders aan mama's kant. Ook daar waren ze blij van mij nog eens te zien. Iedereen had mij gemist, ik hen niet. Ik vertelde het dan ook aan mama dat ik ze eigenlijk niet gemist had en dat ik dat raar vond, maar ze zij me dat het normaal is. Ik had het zo druk en leuk gehad in Suriname dat ik helemaal geen tijd heb gehad om ze te missen. Thuis telde ik de lammetjes, zag ik alle bloemen en zag ik eindelijk ook mijn paps terug. 'S avonds pakte ik mijn koffer uit en moest ik weer huilen. Niet anders dan herinneringen kwamen naar boven. Ik mis de anderen van het huisje en alle Surinamers die ik er heb leren kennen. De Surinaames muziek op de achter grond en een lang gesprek met Iris via app hielp heel veel. Verder sliep Kyra bij me, waardoor ik kon slapen. Ook deze morgen belde ik nog met Iris. Zij was uit geweest en stuurde nog filmpjes uit tequila. Nu kan ik weer lachen en het gaat steeds beter. Ik zal nooit meer helemaal de zelfde zijn, maar dit is ook niet de bedoeling. Ik heb mezelf leren kennen en ik heb zo veel bijgeleerd. Deze ervaringen kan ik nu gebruiken om mijn leven verder te leiden en ook om anderen er over te kunnen vertellen. Het was nog niet de laatste reis die ik heb gemaakt en zeker niet de laatste naar Su. Maar het was nu wel het laatste blogberichtje. Ik wil iedereen die mij op mijn blog heeft gevolgd bedanken. Heel fijn om te kunnen schrijven en dan te zien dat er mensen zijn die het ook effectief lezen. Ik hoop dat ook jullie het fijn vonden om iets mee te krijgen van Suriname. Ook al heb ik veel foute geschreven en was het niet steeds even intressant geschreven, ik hoop dat je er toch iets aan had.
0 Comments
Leave a Reply. |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |