Vrijdag 27 november begon het voorbereidingsweekend van VVBO.
Toen ik toekwam in het motel in Antwerpen kreeg ik meteen een opdracht. Alle studenten moesten 5 dingen uit hun bagage nemen om hiermee verder te gaan dit weekend. De rest van de bagage kreeg je niet meer terug tot zaterdag avond. (Ik koos mijn tandenborstel en tandpasta, een onderbroek, T-shirt en een handdoek.) We kregen wel een balpen en cursusblok om te kunnen noteren. Daarna begon de lezing over interculturaliteit. Het ging over vluchtelingen en de manier van communiceren. Ook hadden ze het over acculturalisatie en accimilatie. Daarnaast kregen we uitleg over de 4 manieren waarmee iemand zich kan aansluiten in de maatschappij. 1. Assimilatie (Je breekt met de eigen cultuur en je neemt de nieuwe cultuur volledig over.) 2. Evenwicht (Zowel een deel van de nieuwe als van de oude cultuur aannemen en behouden.) 3. Segmentatie (Heel erg teruggrijpen op de eigen gemeenschap. Weinig voeling hebben met de nieuwe cultuur en heel weinig van overnemen.) 4. Marginalisatie (Ze hebben geen of weinig contact met eigen cultuur. In de eigen cultuur hadden de migranten een hoge functie en veel aanzien. Wanneer ze naar een nieuw land gaan verliezen ze echter dit aanzien, omdat deze geen aanknopingspunten heeft in de nieuwe cultuur.) Verder ging het tijdens de lezing over interculturele communicatie en het ontstaan van misverstanden. Ook het over bepaalde gebruiken, die zowel beleeft als onbeleefd kunnen zijn (bv boeren en je neus snuiten). Na de uitleg kwamen er ook 3 mensen spreken, die naar België verhuist waren om verschillende redenen. We kregen de kans om aan hen vragen te stellen, wat ik dan ook deed. Na de korte pauze kregen we specifieke info per stage land en project. Bij ons ging het dus over Suriname en over de Lagere beroepsscholen. Het ging over de functie van een leerkracht daar en wat van ons verwacht wordt. Een leerkracht Lager Beroepsonderwijs kan je daar namelijk worden vanaf dat je afgestudeerd bent aan een secundaire school. Ook kan je er leerkracht worden met een Universitair diploma, maar dan heb je geen specifieke leraren opleiding moeten doen. Dit wil dus zeggen dat er vele leerkrachten zijn die niet goed weten hoe ze de leerlingen moeten motiveren en iets aanleren. Ook verdienen leerkrachten er niet veel, waardoor ze bij de lagere klassen worden gerekend. Verder kregen we nog wat praktische info en ging Els na of we alle documenten al ingediend hadden. Ze vroeg naar de vaccinaties en ons vliegticket. Ik was al met het meeste in orde. (Alles wat ze vroeg stond ook al in de vertrekkersgids van VVOB). Rond 6 uur gingen we eten en om 7 uur begonnen we aan een spel. Dit spel heet kwinkslag. Het lijkt wat op manillen, maar je moet het spelen zonder iets te zeggen. Iedereen kreeg een blad met de spelregels voor zijn neus. Wanneer je deze gelezen had mocht je een testspelletje doen, daarna was het voor punten. Wie het meeste slagen had gehaald, was gewonnen en mocht een tafel naar voor opschuiven, wie verloren was een tafel naar onder. Wanneer we toen begonnen aan een spel aan de nieuwe tafel, bleek al snel dat iedereen andere spelregels gekregen had. (Ik had het spel al gespeeld, dus was het echt grappig, maar anderen konden zich er echt in opjagen dat er niet gespeeld werd volgens hun regels.) Niet iedereen had het meteen op dat de spelregels veranderd waren. Na het spel 5 keer 5 minuten te spelen gingen we in een kring zitten om alles even te bespreken. We moesten vertellen wat we voelden, wat we dachten en wat we hadden gedaan. (bv. frustratie, onbegrip, spelregels aannemen, andere regels opdringen, denken dat de andere vals speelt, enz.) Rond 21 uur was het gedaan, waarna we nog naar de bar konden om even bij te praten of gewoon konden gaan slapen. 's Morgens moesten we om 8:15 uur aan tafel zitten voor ons ontbijt. Onze kamers moesten we dan ook leegmaken en tegen 9 uur begon de eerste sessie van die dag. Deze ging over gelijke kansen in het onderwijs. De tweede sessie ging over het maken van foto's en filmpjes. Het belangrijkste hierbij was, dat je niet zomaar foto's mag nemen van iemand. Vraag eerst of ze dit wel willen. Want ook zij hebben privacy, die ja kan schenden. Verder moet je ook weten dat de beelden die je maakt, geen stereotypes bevestigen. Zorg dat de hoeveelheid foto's die je op je blog plaatst over een onderwerp overeen komen met de wat je allemaal doet. Plaats beter geen 100 foto's over een uitstap, terwijl je meer bezig bent op een school dan dat je op uitstap bent. Dit geeft namelijk een volledig verkeerd beeld over wat je allemaal doet op je stage. Zorg ook dat je op de foto's die je verspreid een beetje deftig staat. Zorg er vooral voor dat je foto's een realistisch beeld geven en mensen prikkelen om ook verder te denken dan stereotypen. Voor de middag hadden we nog een korte sessie over het maken van filmpjes. We kregen tips over hoe we onze filmpjes professioneler kunnen maken. (bv. Persoon niet centreren, maar naar een bepaalde kant plaatsen; je camera steeds stabiliseren; Zorgen voor een goede belichting, shots nemen die je kan gebruiken als tussenstukjes; steeds 10 seconden filmen ook al heb je laar 3 seconden nodig en nog veel meer.) Daarna kregen we nog uitleg over de draagvlak verbredende activiteiten die we kunnen doen. (Filmpjes en reportage's maken, artikels verspreiden, klassen in contact brengen met elkaar, een benefiet avond organiseren, enz.) Wij konden gaan kijken wat de studenten en leerkrachten van vorig jaar hadden verwezenlijkt, om zo zelf ideeën op te doen. Als laatste kregen we informatie van een studente die vorig jaar zelf in Suriname geweest was. Zij gaf ons heel veel tips en info over zowel de stage als het verblijf in Paramaribo zelf. om 16u30 was de vorming voorbij.
0 Comments
Vandaag ben ik naar de voorbereidingsdag van UCOS geweest. Hier hadden we een voorbereiding voor het zuiden.
Ik heb er echter niet Super veel bijgeleerd. Vooral mensen leren kennen. Ik had al eens een voorbereidingsdag gevolgd te Brussel in februari van dit jaar. Deze die ik vandaag gevolgd had, bevatte de zelfde foto's en vragen, waardoor ik al alle antwoorden kende. Nu het was een andere lesgever, dus we kregen nog enkele weetjes die wel interessant waren. Even naar Brussel over en weer om mijn visum aan te vragen. Ik dacht dat als ik alles zou samen gaan indienen dat ik het de dag zelf nog terug zou meekrijgen. Dit was dus niet het geval. Ik diende het aanvraag formulier met foto, mijn paspoort en dan nog mijn contracten met school en de stage plaats in. Om dit allemaal te verwerken zou het 2 dagen duren.
Even betalen en dan terug naar huis. Gelukkig was de reis naar Brussel niet voor niets, want ik heb wel nog veel informatieboekjes over Suriname meegekregen. Verder kan je het dus ook met de post aanvragen en hoef je dus niet naar Brussen. Het kost het zelfde. Weer een stapje dichter bij de stage. We hebben vandaag ons verblijf geboekt.
Hier 1 tip, boek zeker op tijd, liever al in september, want wij hadden net ons eerste keuze niet meer, omdat tegelijk met ons een hele groep het gebouw wou huren, i.p.v. 1 kamer. Maar ja, we hebben een schappelijke prijs (ongeveer 230€ per maand). http://www.casacama.com/huren/zoeken/index.php?showdetails=79 |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |