Na een frisse duik in het zwembad, een heerlijke warme douche en een smakelijk ontbijt vertrokken we om 10 uur stipt met onze gezellige Engelssprekende taxichauffeur richting de ingang van het natuurpark Iguazu. Daar waren er deels elektrische bussen die ons aan de desbetreffende haltes van het park afzetten. We stapten uit aan halte 3, daar volgeden we het 1,1 km lange pad richting de steiger voor de duivelstong (waterval). Onderweg had je een prachtig zicht over de verschillende kleinere en grotere watervallen en kwamen we ook bijtgrage diertjes tegen. Niet aanraken en niet voederen kon je op elk bordjes lezen. We lieten ze dan ook maar mooi mestrust. Na de waterval te hebben bewonderd namen we de bus terug en liepen we richting het vogelpark, waar de ene na de andere mooie foto kon worden gemaakt. Onze "privé taxichauffeur" (of toch de vrouw die we telkens opnieuw belden) had het even druk, dus namen we maar eens een andere taxi richting het hotel. Daar dook ik nog even het water in voor een uurtje, waarna ik ten volle kon genieten van de achter de wolken verscholen zon. verbranden zou ik al zeker niet. Even later stond ik al onder de douche, waarna de receptie liet weten dat Patricia (taxi driver) was gearriveerd. Rond 16 uur bracht Patricia ons naar Argentinië. daar lag fos de Iguaçu. een fijn stadje, van waar we ook het drielandenpunt konden gaan bekijken. Door de douane heen met twee nieuwe stempels, reden we langs het dorpje naar de obelisk/zuil, of hoe het ook weer heet. Van deze kant konden we tweed rivieren zien samenstromen in de zilverrivier. Aan de ene kan Paraguay, aan de andere kant Brazilië en waar wij stonden dat was Argentinië. Na te genieten van de uitleg van Patricia over de geschiedenis van dit punt en na het genieten van het uitzicht, gingen we nog even de plaatselijke souvenir standjes langs. Wat een leuke spulletjes allemaal. Armbandjes, schilderijen, stenen en juwelen lagen er te glinsteren in de avondzon. Even later kregen we weer twee nieuwe stempels en reden we terug over de brug die Brazilië en Argentinië met elkaar verbond. Aan de Braziliaanse kant groen met geel en aan de kan van Argentinië wit met blauw. Patricia bracht ons meteen naar een leuk restaurantje, waar we van lekkere cocktails een een heerlijke maaltijd konden genieten. Ik vroeg een slaatje, R. vroeg een gebakken kipmix. Als eerste kwam de kip, en minuten later het slaatje. Ondertussen haalde ik alle paprika weg uit de kipschotel, waarna ook het slaatje kwam. Na een tweede cocktail was het tijd om richting hotel terug te keren en in te dommelen in de met aircolucht gevulde kamer. De volgende ochtend na het ontbijt zouden we weer een hele dag vliegen richting Belem.
0 Comments
Leave a Reply. |
Nina Van BruwaeneOp mijn blog kun je alles volgen over mijn avonturen in het buitenland. Vooral alles wat met Suriname te maken heeft. Archives
October 2017
Categories |